Weer terug

Gisteren mijn quilt teruggehaald die ik mocht laten zien op de ATT in Alkmaar. Wat raar dat je je lapje stof aan de muur zo kunt missen. Gelukkig zaten alle stenen nog stevig vast en hangt hij nu weer aan de muur.

Nog een keer een paar details:

De plagen in Egypte: Kikkers, rode sloot, torretjes en andere ondieren, hagelstenen en geknakt graan.

En de witte wolk met de woorden vrijheid, omringt door kleine kraaltjes 'manna' in de woenstijn.

Het was mijn eerste hexagon / English paperpiercing project. Het grote project ligt even in de kast. Ik wil nu toch echt eerst de StarWarsquilt doorgequilt hebben!

post-card swap (2)

Met het thema herfst kan ik ook best uit de voeten. Nou ja in mijn hoofd dan, want of het ook uit de vingers komt is altijd maar afwachten.
Ik heb het over mijn briefkaarten-ruil-van-stof. Bij de herfst denk ik aan veel bladeren, late najaarszon, pompoenen en spinnen. Niet dat ik die laatste nu zo fantastich vind, maar ik vind ze wel elke morgen bijna in mijn haar als ik de poort uit fiets.

Geel wordt dus de basis voor mijn kaart.

Een paar strookjes aan elkaar, een plaatje via T-shirt transfer...het begin is gemaakt. Maar voor de finishing touch moest ik nog even naar de winkel.

 

Nee, het einde laat ik (nog) niet zien. Dat zou niet leuk zijn voor mijn ruilmaatje.

Postcard-swap

Tjonge, waar heb ik me nuweer voor opgegeven? Sheila organiseert een post-card swap. Nu lees ik wel eens over Fibe-cards bij bijvoorbeeld Nadia of Erica, maar zelf heb ik ik me er nog nimmer aan gewaagd.

Ach eens moet de eerste keer zijn toch? Een fibercard is eigenlijk als ik het zo lees en bekijk gewoon scrapbook-ken, maar dan met stofjes, knoopjes en lintjes enzo.
Nu, daar heb ik wel het een en ander van:

Blauw. Want het wordt een winterkaart. (En dat is gewoon praktisch, omdat ik laatst bij Birdblocks een heel mooi lapje kreeg.) Een soort van beetje van mezelf, beetje van Maggi Merel dus.
Na een uurtje prutsen is dit het geworden:

De kaart is voor het mooie nog iets te fluffy, maar voor een eerste keer ben ik best tevreden. Nu de mail openen in afwachting van mijn swappartner...

Wat lees ik nu? Een thema? Herfst? Och, daar heb ik dus overheen gelezen...dan maar meteen poging twee.

Uit de oude doos

Vanuit onder in de kast komt er af en toe gebrom. Het zijn kleine brommetjes van kleine lapjes stof. Gekregen van verschillende mensen uit verschillende landen: siggies

Af en toe komen ze wel tevoorschijn en worden ze op kleur gelegd...of op datum...of toch weer random door elkaar. Er zijn erbij die ik al in 2009 kreeg, maar die net geen plekje kregen in de eerste siggyquilt.

Andere siggies heb ik nog niet zo lang, maar om nu twee dezelfde lappendekens te maken, heb ik ook geen zin in.
Totdat ik bij Kathleen Tracy, een sentimentele quiltster, terecht kwam. In haar boek: 'The civil war sewing circle' staat precies het blok wat ik zocht. Niet te moeilijk en toch weer reproductiestoffen.

Ik weet niet of het gaat lukken zoals ik het in mijn hoofd heb, maar het idee is om alle siggies te omringen met een rand civil-war-reproductielapje. (Tjonge is hier echt geen andere naam voor?)
Het proeflapje ziet er zo uit:

Nu is dit nog een vrij neutrale siggie. Hoe gaat het worden als er ook knalkleuren tussen zitten?

Ik heb nog geen idee of het geheel goed gaat komen, maar ik weet wel dat de oude schoenendoos, de komende maanden vaker open zal gaan.

En of ik de sterren in het midden ga maken zoals in het originele patroon? Ik weet het nog niet zeker, maar denk het niet.

Glas-in-lood-quilt? Nee dank je.

Toen ik bij Floor op bezoek was, waren het niet alleen de quilts die opvielen. Voor het raam heeft ze ook zelfgemaakte glas-in-lood-ramen staan. Zo hebben/hadden we nog een gedeelde hobby.

Zelf heb ik ook een aantal jaren geleden gespeeld met glas. Ook toen zaten mijn vingertoppen regelmatig dichtgetaped, want quiltnaalden zijn scherp. Ook aan glas kun je je flink snijden.
Eerst de basis: rechte lapjes vierkantjes snijden en vastzetten:

Daarna de vervolgcursus voor de ronde lijnen:

Maar wat doe je met deze hobby als je geen antieke kasten bezit en in een nieuwbouw vinex-huis woont? Je vervangt de bovenlichten! (Dat zijn de ramen boven de deuren).

Dus hangen nu de rechte vormen boven de huiskamerdeur: Strak en traditioneel.

Boven het toilet de ronde vormen in een moderne variant, maar met hetzelfde glas: (En ook hier een klein stukje gesmokkeld met plaklood. Ja, ook in dit vak kun je 'sjoemelen' )

En bovenin de badkamer kwam het eigen onwerp: Antiek glas met Tiffany glas gecombineerd:

Het patroon loopt door in de gang, want haaks op de badkamerdeur is mijn eigen slaapkamerdeur:

Ik heb nog twee ramen over, maar toen ontdekte ik die andere tijdslurpende hobby...
Een glas-in-lood-quilt zal ik dus niet snel maken.

Klimrek is af

Op de een of andere manier duurde het lang voordat ik genoeg zin had om het laatste meisje vast te zetten. Maar nu het buiten toch herfstig is en ik het rijk binnen alleen heb, is het heerlijk aanrommelen.
Deel vier van de mysterie is af.

Deel vijf ligt te wachten. Ik heb heel even stofjes geaaid, maar toch het zakje weer dicht gedaan. Andere klusjes hebben vandaag voorrang.

Blog-hop live

Terwijl de jongens op in de regen aan het kamperen zijn en manlief met dochter vanacht voor het goede doel in een doos gaan overnachten zit ik heerlijk comfortabel in een warm huis met dak en verwarming én een pot thee nog na te genieten van een gezellige ochtend bij Floor.
Op visite bij de reus schiet het door mijn hoofd. Wat een mooie dingen heb ik voorbij zien komen!

Genieten jullie mee met deze show and tell:

De bankquilt. Zoals ik grossier in dekens, heeft Floor een ruime keuze in knuffeldekens voor op de bank. Deze is nu bijna klaar. En op de achtergrond Mrs Vigor en een mini-quilt met ministeekjes doorgestikt.
Van Mrs Vigor heb ik nog een foto van dichtbij gemaakt. Ik geloof dat mijn to-do...ever-lijst weer aan het groeien is.

Want als ik me omdraai, zie ik een standaard met een supermooie. De antieke net als die van het quiltersgilde. Zo knap hoe iemand (Floor dus) stofjes kan combineren. Ik krijg dan zo'n "kerstballen-in-een-schaal"-beeld. Bij mij blijven het altijd een paar ballen op een schaal en bij een ander ziet het er zo gestyled uit.
Nee, begrijp me niet verkeerd, Floor heeft echt de kerstboom nog niet staan. Ik heb het over deze foto. Kijk maar hoe mooi de quilts op deze standaard hangen. (En zijn!)

Zelfs een quilt op een doornormaal hangertje heeft uitstraling in dit huis. En wat ben ik weg van de tas. Als quilt afgekeurd, maar als tas nog prima bruikbaar:

Nog meer? Ja, nog veel meer. Verliefd werd ik ook op de poppen op de bank met mini-quiltje:

En die andere pop met nu nog een zomerquiltje, maar voor in de winter ligt de warme versie al klaar. Oh en ernaast een grote-mensen-Welsh-quilt.

En dan de aanleiding waarom in de reis naar Utrecht ben begonnen: de Canadese oorlogsquilt.
Dit is voor mij een 'echte'. Heel heel bijzonder.

Nog even een blik op de werkkamer van Floor. De stofjes van de Antique Wedding Sampler liggen te wachten naast de antieke bloemenvaas. Mandjes opgeprikt en niet één plank, zoals bij mij, maar diverse kasten met lapjes... Heerlijk zo'n ruimte.

Dank je wel Floor, voor de gezelligheid en de vele leuke werkstukken (te veel foto's om te plaatsen)die ik mocht zien en voelen. Mijn wil-ik-ook-lijst is gegroeid en er bestaan zelfs mandjes die ik wel leuk vind, weet ik nu.

Weer op reis

Gisteren in de trein naar Amersfoort nog lekker veel hexagonnetjes kunnen voorbereiden. Naast vreemde blikken met een vriendelijke glimlach --wat zou die mevrouw toch aan het doen zijn?-- , ook een heel leuk gesprek met een medequiltster.

Of ik ook wel eens een blog las. Zelf was ze een stille volger van Supergoof.
Ach ja, daar begon het bij mij ook geloof ik. Supergoof, Annelies, Chris.... de eerste blogs die ik regelmatig volgde.

Maar ik dwaal af. Ik ga weer op reis. Dit keer naar een medeblogger: Floor. Ze schreef laatst over haar Canadese oorlogsquilt en dat het best jammer is dat niemand hem in het echt kan zien. Toen heb ik geantwoord: dan kom ik toch gewoon een keer op visite!
Ja, achter het toetsenbord durf ik dat nu weer wel...

Een afspraak is gemaakt en morgen mag ik op reis. Een blog-hop-live! Want Floor vroeg of ik wat meenam om te laten zien. Dat ga ik zeker doen. Vier dekens en de hexagonnenlap.
(Al is het als dekenstikster wel een grote zware stapel...)

 (wordt vervolgd...)

Terug in de kast

Met een dagje extra smokkelen zit er deze week weer een donkere rand aan de hexagonnenlap.

Dit ws de donkerste rand van de quilt, met af en toe een zwartje. Volgende week ga ik weer snijden in een tintje lichter. Ja, de nieuwe lapjes (ik kon het toch niet laten en het zijn maar kleine lapjes deze keer) moeten nog even wachten.

De kleurenverloop in deze lapjes geeft wel ongeveer aan hoe de volgende rijen eruit gaan zien.
Maar nu eerst weer een weekje met de quiltring.

Oh ja, de tussenstand staat nu op 7294 hexjes.

Het raadsel van het blauwe staafje

Terwijl ik jullie eerst vermaak met nog wat foto's van de tentoonstelling zal ik verder google-n naar het blauwe staafje. Ik weet ondertussen waar het voor is. Misschien kan ik een duidelijke foto vinden...

Maar eerst nog een stukje tentoonstelling:

Cathedral windows

 

Pineapple-tjes in meervoud

De kracht van zwart

Staphorster folklore.

 

Okee gevonden. Het blauwe staafje kun je op je naaimachine plakken als geleide-stokje.

"Adhesive quilting guide for sewing machines. For applying to sewing machine for quilting straight and accurate (AQG1) lines. approx.61/2" x 1/2".

 

M'n machine staat nu bij 'een mannetje' voor een grote beurt, maar zodra hij terug is ga ik het uitproberen.

Taart

Blogt het voort stond er op een papiertje tussen allemaal moois:

Het resultaat van een weekje bloghoppen. Een give-away georganiseerd door Merel van Birdblocks.
Dat is nog eens een hoofdprijs! Het viel juist op de mat toen ik op weg ging naar de ATT in Alkmaar, maar nu heb ik alles eens rustig kunnen bekijken.

Er zat wel één mysterieus blauw staafje bij: een Adhesive Quilting Guide for the Cotton Theory Method.
Daar moet ik toch even voor google-en.


Een echt quilthebbedingetje! Maar wat de katoenen methode is ben ik nog niet achter. Hoeft ook niet meteen, komt wel...

Algemene tentoonstelling

Tijdens de tentoonstelling worden papiertjes uitgedeeld om je favoriete quilt uit te kiezen. Dat heb ik niet gedaan, want ik kan echt niet kiezen uit al dat moois.
Hieronder mijn selectie: (zonder specifieke volgorde dan)

Langs het tuinpad van mijn vader: om zijn eenvoud in kleur en de mooie geborduurde bomen. (Zie je wel, had ik toch een clos-up moeten maken)

Stoeptegels: om de vrolijke kleuren én natuurlijk de ieniemieniehexagonntjes. Marjo, je hebt er een volger bij!

Een Sarah Morell album quilt: want vind ik hem nu mooi of niet?

10665 hexagonnetjes: Ja daar hoef ik natuurlijk niets over te zeggen. Een verslaving blijft het.

13 jaar later: stiekum toch favoriet. Deze aardekleuren blijven mijn ding.

Of is het deze Bladertapijt? Met de zon door de kerkramen, wordt hij alleen nog maar mooier.

Thuis bij Larissa in Wit Rusland: Chris wat vond ik het geweldig om je te ontmoeten!

Er komt geen einde aan de foto's. Nog eentje dan: Alleen al omdat de foto in de catalogus absoluut geen eer doet aan dit mooie rozenwerkstuk: 49 vogels in mijn rozen

Nu is mijn foto ook niet moeders mooiste, maar ook een rozenquilt doet mijn quilthart bloeien. Ik blader nog even door in mijn catalogus en geniet nog even na van een heerlijk dagje Alkmaar.

Feest

Ja, het is toch een feestje als je op de Algemene tentoonstelling van het Quiltersgilde mag hangen?
Om in de trein met een wildvreemd iemand aan de praat te raken en weer allerlei nieuwe termen en tips te horen.
--medium om stof te fixeren en dan vervolgens foto's te kunnen afdrukken / textiel waarop je direct kunt printen --  Een hele nieuwe werled gaat voor mij open. Nu nog vinden in de winkel...

Maar ik dwaal af: Mijn stenenquilt hangt:

Mooie dingen gezien en mooie mensen ontmoet. En dufferik als ik ben ook mensen gezien ('beroemde bloggers') die ik dan niet durf aan te spreken...

Het was ook feest omdat ik net voordat ik vertok een pakje ontving: Taart!

Het was de prijs van de give-away van Merel van Birdblocks. Maar na een paar tellen dralen, durfde ik toch op Merel af te stappen. Ja ik weet het, mensen bijten echt niet, maar daar ben ik nu eenmaal een tuttebel in.

Nogmaals Merel: bedankt!