De kracht van de sociale media is groot. Zo kreeg ik een PBtje op FB (persoonlijk berichtje op facebook) of ik nog iets deed met de bretelclipjes voor de nuevengeensondevoedingslangzakjesproject van Carina.
Nu had ik al een paar zakjes gemaakt, maar een paar extra kunnen geen kwaad dacht ik. Totdat ik vorige week een klein tasje in mijn handen gestopt kreeg:
Ruim 80 clips! Dat wordt nog even doorstikken, Tante Sas!. (Gelukkig hept Tante Zus ook mee hoor!) Tenminste....dan moet niet je machine gekke steken willen gaan maken:
Een spannend spanningsprobleempje, dat niet 1-2-3 opgelost werd. Het dak ging er niet af, maar de kap wel. Stoom, stoom (uit mijn oren, niet uit de machine) dit schiet niets op natuurlijk. Grrrrrr.
Maar na een paar knoopjes in draadjes verwijderd te hebben, konden de eerste jongenstasjes afgehecht worden. Stoere zakjes moesten het worden, want puberdochter vind mijn keuze vaak errug stom of ouderwets.
En laat ik in mijn opruimwoede nog een charmpakje Tildastoffen vinden! Dan komt er nog een meisjesketting achteraan:
De eerste zakjes zijn af. Nu eerst weer even andere projecten.
Doorpitten...Niets is zo heerlijk om uit te slapen onder een zelfgemaakt dekentje. Met een grote quilt in het frame en diverse patchprojecten in de kast, probeer ik me nu ook het Quilt-as-you-go-principe aan te leren. Een koukleum als ik kan immers geen dekens genoeg in huis hebben, nietwaar?
vrijdag 28 februari 2014
zondag 23 februari 2014
Randjes geborduurd
Dit zijn de randjes van vorige week. Ik ben een weekje weg. Borduurwerk en hexagonnen zijn mee hoor, maar daar horen jullie later wel weer over...
vrijdag 21 februari 2014
De puzzel is compleet
De puzzel is af. Van de onderste rand moet nog een klein stukje af, maar daarna kan ik beginnen met de laatste kinderen.
Het was mijn eerste echte appliqueer-avontuur en tot nu toe is het me best bevallen.
Needle turn, lijmstift, extra lange naalden, freezerpapier alternatieven...allemaal nieuwe dingen geleerd het afgelopen jaar.
De kinderen komen in mijn kamer op het werk te hangen en zullen me herinneren aan het andere avontuur wat er aan begint te komen: het avontuur en de onbekende reis van het Passend Onderwijs. Hoe zou de toekomst van onze Brammetjes, Thomassen en Susannen eruit komen te zien?
Ik wens ze voor nu in ieder geval een onbezorgde voorjaarsvakantie.
(Ik ga er een weekje tussenuit)
Het was mijn eerste echte appliqueer-avontuur en tot nu toe is het me best bevallen.
Needle turn, lijmstift, extra lange naalden, freezerpapier alternatieven...allemaal nieuwe dingen geleerd het afgelopen jaar.
De kinderen komen in mijn kamer op het werk te hangen en zullen me herinneren aan het andere avontuur wat er aan begint te komen: het avontuur en de onbekende reis van het Passend Onderwijs. Hoe zou de toekomst van onze Brammetjes, Thomassen en Susannen eruit komen te zien?
Ik wens ze voor nu in ieder geval een onbezorgde voorjaarsvakantie.
(Ik ga er een weekje tussenuit)
woensdag 19 februari 2014
lapjesruil en andere zachte post
Ik ben helemaal vergeten om te vertellen over de lapjesruil van februari. Hier kun je er meer over lezen.
Deze keer werd ik superverwend met bruine lapjes en nog een paar blauwtjes.
Van deze maak ik een extra foto: Je kent het wel. Deze is te mooi om in te knippen en ligt nog even op de aaistapel.... De foto is wat minder mooi, maar de bloempjes hebben een gouden randje.
Ook kreeg ik weer een siggy. Deze keer uit Duitsland. Sarah: heel hartelijk bedankt. De mijne stuur ik snel op!
Deze keer werd ik superverwend met bruine lapjes en nog een paar blauwtjes.
Van deze maak ik een extra foto: Je kent het wel. Deze is te mooi om in te knippen en ligt nog even op de aaistapel.... De foto is wat minder mooi, maar de bloempjes hebben een gouden randje.
Ook kreeg ik weer een siggy. Deze keer uit Duitsland. Sarah: heel hartelijk bedankt. De mijne stuur ik snel op!
zondag 16 februari 2014
Puzzelen en voorbereiden
Vijf werkstukken zijn vastgezet aan de achtergrond en het laatste puzzel-en-pasgedeelte kan beginnen.
Het is het laatste stukje van de mysteriequilt van Reiko Kato.
Al ik hiermee klaar ben, mag ik van mezelf pas weer iets nieuws beginnen. Maar wat is het startpunt van een quilt eigenlijk? Is dat het idee in je hoofd? Het kiezen van stofjes? Het bladeren in het boek?
Want dan ben ik eigenlijk al gestart met mijn nieuwe project.
Vandaag heb ik op overhead-projector-vellen (uit het stof gehaald) een paar kopieen gemaakt uit het boek. Dan heb ik meteen plastic malletjes in de juiste maat. Niks niet overtekenen. Of mijn idee in de praktijk gaat werken weet ik nog niet, maar het is de kleine voorpret van het nog-niet-begin van een nieuw quiltavontuur: Dear Jane.
Het is het laatste stukje van de mysteriequilt van Reiko Kato.
Al ik hiermee klaar ben, mag ik van mezelf pas weer iets nieuws beginnen. Maar wat is het startpunt van een quilt eigenlijk? Is dat het idee in je hoofd? Het kiezen van stofjes? Het bladeren in het boek?
Want dan ben ik eigenlijk al gestart met mijn nieuwe project.
Vandaag heb ik op overhead-projector-vellen (uit het stof gehaald) een paar kopieen gemaakt uit het boek. Dan heb ik meteen plastic malletjes in de juiste maat. Niks niet overtekenen. Of mijn idee in de praktijk gaat werken weet ik nog niet, maar het is de kleine voorpret van het nog-niet-begin van een nieuw quiltavontuur: Dear Jane.
vrijdag 14 februari 2014
Randje geborduurd
Vorige week lukte het me niet om te borduren, maar nu ben ik weer helemaal bij...
De randjes van vorige week:
En de randjes van deze week:
De kiezelkleur zie je niet zo goed op de foto, maar in het geheel vind ik het heel mooi. Zaterdag weer nieuwe input.
De randjes van vorige week:
En de randjes van deze week:
De kiezelkleur zie je niet zo goed op de foto, maar in het geheel vind ik het heel mooi. Zaterdag weer nieuwe input.
woensdag 12 februari 2014
Fröbelen tijdens het wachten
Ik zit hier op school te wachten tot de cameraploeg klaar is met de portretjes. Een aantal kinderen van ons doen met hun ouder(s)/verzorger(s) mee met het tvprogramma Rapport voor mijn ouders en vanavond zijn de ouders aan de beurt. Ik heb geen rol in het geheel hoor, maar ik mag straks de school afsluiten.Dus kopje thee erbij, tape (nog geen juist tessatape, maar in het magazijn vond ik ducktape en dat doet het ook heel goed) in kleine stukjes geknipt en weer een stukje verder met de hexjes.
Stofje om kartonnetje vouwen...
Met één hand fotograferen en hexjes maken is best lastig. Een mooie foto van de achtergrond dan maar...
Klein stukje tape erop en dan kan het naaien beginnen. niks niet rijgen en niks niet plakken met plakstift. Dit is tijdwinst, daar kan geen Olympisch goud tegenop!
Op naar de volgende driehoek. Maar dat doe ik thuis. Het alarm kan erop. Vrijdag mag ik, terwijl de rest van de collega's op een andere locatie een studiedag hebben, de leerlingen met de presentator ontvangen. Dat is weer eens wat anders dan rekenlessen voorbereiden.
zondag 9 februari 2014
Ruim 9000 alweer
Time flies when you're having fun. En plezier heb ik nog altijd in mijn hexagonnetjes.
Op de show en tell van afgelopen woensdag, kreeg ik van Betty een fantastische niet-rijgen-en-ook-geen-plakstift-gebruiken-tip. Hiermee zal het in de toekomst misschien wel nog sneller gaan: schilderstape.
Dit is precies hexagonnetje nummer 9000:
En als ik de lap nu nog even neerleg, (okee, eerst de kamer verbouwen en de meeste meubels aan de kant) ben ik de trotse bezitster van 9090 nu nog hoofdzakelijk geregen hexagonnen van 1/2 inch. Het topeind komt steeds dichterbij.
Op de show en tell van afgelopen woensdag, kreeg ik van Betty een fantastische niet-rijgen-en-ook-geen-plakstift-gebruiken-tip. Hiermee zal het in de toekomst misschien wel nog sneller gaan: schilderstape.
Dit is precies hexagonnetje nummer 9000:
En als ik de lap nu nog even neerleg, (okee, eerst de kamer verbouwen en de meeste meubels aan de kant) ben ik de trotse bezitster van 9090 nu nog hoofdzakelijk geregen hexagonnen van 1/2 inch. Het topeind komt steeds dichterbij.
vrijdag 7 februari 2014
Kleine klusjes
Kleine klusjes. Het is zo gedaan, het schrijven van een verhaaltje erover kost wellicht meer tijd.
Klusje 1: Een paardendeken voor de pasdedeux van DS2. Het thema is blacklight. De uitwerking moet geheim blijven, dus daar mag ik niets van laten zien.
Klusje 2: Sondezakjes voor Carina. Ze is al over de 100, maar er kunnen er nog best wel wat bij.
Klusje 3: Het randje van vorige week. Deze week ben ik helaas nog niet aan borduren toegekomen.
Klusje 4: bladeren en plaatjes kijken. Een hele lieve vriend kwam 'toevallig' in een quiltwinkel in Deventer. En zag 'toevallig' (na een uitvoerige beschrijving uit zijn binnenzak) dit boek liggen:
Tante Sas is voorlopig weer even zoet.
Klusje 1: Een paardendeken voor de pasdedeux van DS2. Het thema is blacklight. De uitwerking moet geheim blijven, dus daar mag ik niets van laten zien.
Klusje 2: Sondezakjes voor Carina. Ze is al over de 100, maar er kunnen er nog best wel wat bij.
Klusje 3: Het randje van vorige week. Deze week ben ik helaas nog niet aan borduren toegekomen.
Klusje 4: bladeren en plaatjes kijken. Een hele lieve vriend kwam 'toevallig' in een quiltwinkel in Deventer. En zag 'toevallig' (na een uitvoerige beschrijving uit zijn binnenzak) dit boek liggen:
Tante Sas is voorlopig weer even zoet.
woensdag 5 februari 2014
Feestje bij Karen.
Vol inspiratie en energie typ ik snel mijn verhaaltje. De stofjes liggen te roepen. Dat deden ze al de hele week, maar na de show en vertel van Betty lijken ze te schreeuwen: Joehoe, wij willen ook af!!
Betty vertelde al dat zo'n show heel inspirerend werkt om dingen af te maken. Ze bedoelde hiermee haar eigen werk, maar enthousiast wordt je er zelf ook van.
Veel foto's heb ik niet gemaakt. Gekletst des te meer. Dus bekijk de foto's maar bij haar of haar! Of wellicht hier.
Op de Phebe blijf ik verliefd: voor ooit....
Karen en Betty, bedankt voor de fijne middag. En over dat aartje aan de heerlijke cupcakes: Als iemand nog een ander iemand zoekt (of 11) voor een quiltweekendje, wil ik best wel mee hoor!
Betty vertelde al dat zo'n show heel inspirerend werkt om dingen af te maken. Ze bedoelde hiermee haar eigen werk, maar enthousiast wordt je er zelf ook van.
Veel foto's heb ik niet gemaakt. Gekletst des te meer. Dus bekijk de foto's maar bij haar of haar! Of wellicht hier.
Op de Phebe blijf ik verliefd: voor ooit....
Karen en Betty, bedankt voor de fijne middag. En over dat aartje aan de heerlijke cupcakes: Als iemand nog een ander iemand zoekt (of 11) voor een quiltweekendje, wil ik best wel mee hoor!
Abonneren op:
Posts (Atom)