Over achterkanten en pinterest

Bloggen is naast een verhaaltje ook een foto. Mooie plaatjes, want het beeldscherm is niet zo aaibaar als de lapjes. Ik kan me uren bezig houden met het wippen van de ene blog naar de andere. En dat terwijl er een minder leuk quiltklusje beneden ligt te wachten.

De achterkant van de recht-zo-die-gaat-manier van de siggiequilt moet vast gezet worden. Nog een paar blogjes dan...
Van Ineke wipte ik de vorige keer naar Conny en viel mijn oog op een speldenkussenruil voor in de vakantie. (De inschrijving is ondertussen al gesloten).
Leuk! Maar wat zal ik gaan maken?
Per ongeluk klik ik op pinterest en wat is dat gevaarlijk! Nu ben ik nog meer tijd kwijt en pin ik de ene speldenkussen na de andere.
Ik zie dat Ineke ook druk is met pincushion-ideeën aan het verzamelen. Zoveel leuks....
Snel maar naar beneden, eerst de achterkant af.

Fijne jaarwisseling!

Octablom groen

De kleine werkstukjes voor onderweg en de televisie maken is echt heel leuk, maar als de stapel uit het blikje begint te puilen, wordt het tijd om tussenblokjes te gaan snijden.

Snijden en meteen de stiknaadjes tekenen. Dan ligt ook hiervan weer een stapeltje klaar voor onderweg. Het lukt niet meer om alleen rest lapjes te gebruiken. De voorraad blauw en groen zijn aardig aan het opraken. Maar gelukkig zijn er genoeg lapjeswinkels in de buurt en is de voorraad weer ietsje aangevuld.

Zolang er geen twee dezelfde kleurtjes naast elkaar terecht komen, wordt het een groene (potpoorie, porpoury, dyslexie? )lapjeshussel. Als deze rij vast zit, komt de rode variant te voorschijn. Ook daar mogen dan weer lapjes voor gesneden worden.

siggie en Sjaan

Voordat ik vandaag verder ga met een rijtje aan de mini-Sjaan te zetten, moet er eerst een siggie gemaakt worden.

Deze kikker kreeg ik van Marianne uit Puttershoek en die kreeg mijn pompoentjes terug. De mini-siggie-lap ligt ook klaar, want daar moet nog aan de achterkant gedicht worden, maar dat komt later.

Want deze heerlijke blokjes liggen klaar. Zes blokjes voor de horizontale rij.

Het wordt weer quilt-as-you-go dus even mijn hoofd erbij houden. Horizontaal, dus korte strookjes links en een lange onderaan. Echt doorquilten is het niet, want de blokjes blijven ongedeerd. Maar om nu de term zet-aan-elkaar-recht-zo-die-gaat te introduceren is ook weer zowat.

Achterkant vastnaaien en dan de voorkant omspelden voor de tweede naad.
Ik ben vergeten een foto van het eindresultaat te maken. Dat komt de volgende keer. De volgende rij ligt trouwens ook al te wachten. Verticaal is aan de beurt.

Octablommen update

Zo ongemerkt groeit er een andere deken onder mijn handen. Het is de octablom. Voorgeknipt ligt er een heel stapeltje klaar in een blikje. En zo doe je weken niets en dan vliegen de blokjes een voor een door je handen.

Natuurlijk is het voorwerk al gedaan en helpt het als de televisie ook niet veel bijzonders laat zien

Zes blokjes af. De volgende keer maar weer gekleurde blokjes snijden. Dan kunnen ze echt aan de grote lap.

Niet veel te melden en wat herstelwerkzaamheden

Terwijl de klas in gereedheid is gebracht voor de toetsen die gaan meewegen voor de keuze naar het voortgezet onderwijs, ben ik druk bezig met het bestuderen van alle leerlingen dossiers. Toetsen lijkt leuk, maar nog leuker is het als de stof daadwerkelijk behandeld is..

Dit jaar is het wederom een groep met veel gaten. Op verschillende gebieden veel achterstand door ... ach ... laat ik het maar bij een quilt-praatje houden.

Veel heb ik dus niet gedaan deze week. Alleen het jaarlijkse rozen-herstelklusje stond op het programma:

Door de koude dagen, wordt er veel gevraagd van dit dekentje en dan laten de roosjes op elk hoekpuntje van deze siggiequilt hier en daar los. En als je eenmaal bezig bent, lijken er steeds meer roosjes iets steviger vast te mogen.
Hij ligt nu op het oudste puberzoonbed. Zijn eigen voor mama gemaakte siggie zit er ook tussen.
Die roosjes komen extra goed vast te zitten.

Al heel lang

Voor mijn gevoel al jaren geleden en misschien is dat het ook al wel bijna zo, heb ik voor een zomervakantie blokjes voorgeknipt in een doosje liggen. Gele sterren voor de Sjaan-quilt.

Vandaag maar het laatsje blokje in elkaar gezet. Niet met de hand, maar met de machine. En dat is toch wel even andere koek, want met de machine heb je op een andere manier snijverlies. Volgens mij wel iets meer, en van dit lapje heb ik net wel of net niet genoeg stof.

Er zit voor een klein stukje niets anders op dan van kleine friemeltjes een grote friemel te maken. Dat is nog eens patchwork van de bovenste plank!

Het lijkt nu net te gaan lukken. In de 'echte' Jane-quilt zijn ook niet alle blokjes even groot, dus dat is van later zorg. Het weesblokje mag naar de familiestapel.

Als ik zo op de foto kijk, moet ik zelf ook even zoeken. Maar dat is juist leuk voor later als het blokje verdwijnt in de grote lap. Zo heeft elk blokje zijn eigen verhaaltje.

Alles klaar voor een sjaan-dagje

Vandaag heb ik er echt zin in. De hele tafel en dag vrij voor een paar ontspannen naaimachine uurtjes. Kopje thee gezet, eerste spulletjes alvast gepakt...

Omdat ik niet alles in één keer kan verslepen, moet ik soms wel drie keer lopen.

Ehhh....wat staat naar nu op de achtergrond? Kruielbroodrooster? Grrrrrrrrrrrrrr

Puberdochter vond de tafel zo opgeruimd en dacht meteen aan een uitgebreid ontbijtje voor zichzelf.

Zo..dit is beter. Dan kan ik nu eindelijk beginnen!

Het wordt een puntje.

Het gaat zo snel, dat ik er best nog eentje kan maken

De onderkant moet eerst geappliceerd worden, maar eigenwijs als ik blijf, kan dat ook best later.

Nu even geen handwerk. Er is nog een combinatieblokje. Dan doe ik nu het naaiwerk en het appliceren (het zullen eens geen meloenen zijn, zucht) later.

Drie blokjes. Das niet slecht voor een toch nog kruimelloos keukentafel-moment. Helaas moet ik voor het avondeten wel weer alles opzij zetten of opruimen. Een klein blikje handwerkspul blijft in de huiskamer achter. Toch maar weer meloenenschijfjes vast zetten.