vrijdag 8 november 2013

Een paar details

Hoewel het beredruk is, ik nog veel activiteiten naast heb quiltgebeuren heb, lukt het me toch om nog af en toe een hexje te frutten. De poppetjes van Reiko liggen even onder mijn bed. Op de een of andere manier heb ik daar nu even geen rust voor.
De hexjes blijven echter trekken, maar om nu weer ongeveer dezelfde foto te laten zien, wordt ook zo saai.
Vandaag daarom een paar details:
Detail 1:

Met dit ene hexagonntje is de verbinding met de boven- (en onder-)punt gemaakt en de bloemenrand. Het aftellen kan beginnen, want nu wordt het randje alleen nog maar kleiner.

Detail 2:

In een hoekje ben ik vast begonnen met opvullen. Crème en lichtbruin zullen per regel steeds donkerder gaan worden tot (bijna) zwart.

En laatste niet onbelangrijke detail: Met deze kleine stukjes aan de grote lap staat de teller nu toch ongemerkt op 8008! Ik ben nu officieel over de helft.

Terwijl ik dit opschreef op mijn rekenblad, kwam er op de televisie een reclameblok voorbij. Niet zo leuk nieuws eigenlijk. Het was van UNICEF: We gaan voor 0. Elke dag sterven er op deze wereld een heleboel kinderen. Net zoveel (of eigenlijk meer) als er straks hexagonnetjes aan mijn lap zitten....
Met een brok in mijn keel kijk ik naar de grote lap. Dat is confronterend.

13 opmerkingen:

  1. Mooie hexjes,.. en ja dat zet je weer aan het denken,.. wat een leed in de wereld,..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Грандиозная работа, трудремкая! Успехов.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben benieuwd hoeveel verschillende stofjes er in je hexagonnetjes zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lekker rustig aan doen want het wordt denk ik nog drukker voor jou de komende tijd met de Sint enzo

    BeantwoordenVerwijderen
  6. It looks so great.

    Greetings, Manuela

    BeantwoordenVerwijderen
  7. hij wordt prachtig! jij gebruikt denk ik de allerkleinste hexjes?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat is zeker confronterend Sas! En het verdrietige is dat je vaak persoonlijk niet direct wat kan doen. Je zou zo graag zo veel meer voor heel veel mensen willen doen en betekenen. Toch komt er soms zomaar onverwacht iets op je pad waarmee je een zegen mag zijn. Maar ik snap je heel goed hoor.
    Wat een enorm project is dat toch, zóveel hexjes. Langzaam maar zeker groeit hij toch totdat hij helemaal AF is! Dag lieverd!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja dat is zeker erg en verdrietig dat het zo in de wereld moet. Je hexjes vind ik geweldig, wat een kolossaal werkstuk
    Groetnis Annie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een aantal. Zowel jou hexjes als het aantal sterfgevallen.
    Groetjes Marguerite

    BeantwoordenVerwijderen
  11. beautiful hexies! I love the color contrasts!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ja, dat is zeker confronterend zeg. Konden we dat probleem maar oplossen door het maken van hexagonnetjes, we zouden gaan als een speer of niet? Ik vind je quilt echt geweldig worden. Misschien kan je nog eens iets doen met de combinatie quilt-Unicef?

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel voor het achterlaten van een berichtje. Volgers en reacties zijn de pareltjes bij het bloggen. Ivm de vele spamberichten even geen anonieme reacties meer.