Over borduren

Afgelopen zaterdag deed mijn hoofd weer een beetje normaal en bonkte niet meer zo erg. Ook was het mooi weer, dus ben ik op de fiets naar de plaatselijke founiturenwinkel gereden. Met behulp van de DMC-kaart heb ik de volgende kleuren gekozen voor mijn randje-per-week-project.
Het is een kiezelgrijs (644), blauw (3768), groen (520) en grijs (844) geworden.

Het rood ga ik gebruiken voor een tekst in het midden. 'Waarom is deze avond anders dan alle andere?". De zin die met pasen gezegd wordt door de jongste zoon aan de sedertafel.
Het werkstuk wordt strakjes een tafelloper. De woordjes zijn via http://www.stitchpoint.com/ned/tool/alfa/_alfabet_generator.php uitgeprint.
Ik heb nog nooit eerder op linnen geborduurt en ben na wat getel en gereken een klein stukje vast begonnen:

4 Januari wordt het eerste randje gepubliceerd. Ik ben benieuwd.

Het gaat niet lukken

Het gaat niet lukken om de mysterie BOM van Reiko Kato af te krijgen voor het nieuwe jaar.
Ik wil weer veel te veel dingen tegelijk doen en dan komt af en toe een geweldige hoofdpijn me vergezellen en die gaat niet samen met het quilt en patchwerk.
Deze vakantie moet ik maar eens een afspraak maken met de opticien of het misschien aan de glazen van mijn bril ligt.
Ik kan wel het beginnetje van het laatste blok laten zien. Het eerste spelende kind in de sneeuw is een feit.

En dan is die flow er toch weer even en lukt het ook om de sneeuwpop vast te zetten.

Wordt vervolgd in het nieuwe jaar...

Kerstruil 2013

Eindelijk mag ik de pakjes van de kerstruil openmaken! Ritsel, ritsel, scheur, scheur, och en aaaahhhh...
Dit is echt leuk. De voorpret, (het wachten is wat minder) en nu de ontknoping:

Oh nee, hier zit niemand op te wachten. Voor wie geen idee heeft waar dit heen gaat: Ik kreeg een mooi pakket met 5 kadootjes. Een pakje voor de K, voor de E, R, S en T.

Okee, de K is van Kerst-schud-bol

Voor de E koos Annie een engel en de R staat voor rood. Dat is een mooi lapje met lintjes voor het volgende zussenproject!

De S is echt Schitterend. Een speldenkussen. Volgens puberzoon een donut, maar ik ben hier heel erg blij mee!

En om de verrassing al te sluiten een Tafelloper. Die ligt al enkele dagen in de huiskamer te pronken.

Nog even een overzichtje van al het moois bij elkaar en dat ga ik kijken bij de andere bloggers. Het is elke keer weer leuk om te zien wat iedereen ervan heeft gemaakt.

Zelf stuurde ik er een naar Jannie, maar die heeft geen blog. Ik hoop dat de pakjes goed zijn aangekomen daar.

nog één nachtje slapen.

Nog één nachtje wachten en dan mag ik laten zien wat er in het mooie rode pak zit.

Ik zou liegen als ik zei niet alvast een klein beetje gegluurd te hebben, want deze pakjes liggen/lagen zo verleidelijk te wachten...

De kaart heb ik wel meteen gelezen. Lieve Annie, dank je wel voor de fijne kadoos! En natuurlijk ook niet te vergeten Katrien, die dit feestje weer heeft georganiseerd. Super.

Over borduren

Door het FB kreeg ik het virus te pakken en ben ik overstag gegaan om mee te doen met het project van Annelies en Simone: Een randje per week te borduren.

Nog niet eerder heb ik geborduurd op linnen en welke kleuren ik ga gebruiken weet ik ook nog niet. Langzaam is er wel een ideetje aan het groeien voor een tafelloper voor de seideravond. (Paastafelkleed)
Samen met mijn mams gaan we dit voor mij monsterproject aan. Elke week 105 kruisjes zetten en dat twee meter lang.

En dat terwijl het andere borduurwerk nog niet af is. De letters van het octablom-alfabet liggen ook geduldig te wachten. De C is nu af.

Feestdagen en vakantie

De afgelopen dagen waren vol winkelplezier. De oudste puber verkeerd de komende dagen op diverse festiviteiten waar een heus pak gedragen dient te worden. Een jasje had hij vorig jaar al gekregen, maar nu was hij toch echt oud genoeg om ook een pijpassende broek pantalon met leren schoenen te dragen. Met een echte stropdas en pochet is het nu een knappe kerel. (Vindt zijn mams)
De middelste zoon wilde ook wel een jasje, maar geen kerstjas. Het jasje moet ook naar school gedragen kunnen worden. Maar met een zwart overhemd (noem het vooral geen blouse) is ook hij op zijn paas kerstbest.
Tja en dan kunnen de dames niet achterblijven. Samen met dochterlief zijn we op schoenen en jurkenjacht gegaan en zijn wonderwel geslaagd. Sas in een jurk. Dat komt niet vaak voor hoor.
Foto's willen de kids niet op het internet. Vandaag daarom een foto van ons kerstgroepje op tafel. Ik maakte het alweer bijna 30 jaar geleden.

Een vilten familie. Met de moeder vooral NIET in het blauw. (Dat is een lang verhaal, dat misschien later wel eens verteld gaat worden.) Een ander ding wat ik persé bij het stalletje wilde is het zwarte schaap. Dat hoort er juist in deze dagen bij. Schapen maken bleek niet echt mijn ding. De witte (en één donkerbruine) gedrochten zijn dus schapen...

Fijne dagen allemaal toegewenst!

En nu is het klosje op...

Was vorige week de stof op, is nu weer een klosje aan het einde van zijn draad gekomen! Gelukkig heb ik deze wel op voorraad en hoef ik niet op de fiets.

Als ik de losse sliertjes er nog even aan vast maak, zal ik de foto laten zien met het resultaat tot nu toe.  Rechtsonder ligt de lap niet plat, want de puber (niet in beeld) had grote prioriteiten op de WII en kon echt niet een cm of vijf naar voren schuiven, want hij zat in een belangrijke missie....grrrr....

Maar de lap mag er zijn. Links moet nog een extra creme randje en dan loopt het project weer synchroon. De stand staat nu op 8350 hexagonnetjes van 1/2 inch. Het blijft een mooi project!

Stof is op

Letterlijk en figuurlijk was vorige wee de stof op. Geen stof voor een verhaaltje, want het handwerken ligt door al het andere werk even stil en toen ik de grote lap met hexagonnetjes weer tevoorschijn haalde was ook het licht/creme bruin op.
Alle planken, en dozen gevuld met verschillende kleuren en tinten, maar geen creme/bruin meer!
Maar niet getreurd, op wonesdagmiddag een lekkere fietstocht gemaakt en de voorraad weer aangevuld:

Vijf vette kwartiertjes en drie kleine rolletjes uit de kleine prijsjesmand. Dit keer iet om te aaien, maar om direct het mes in te zetten.

En als je dan op de terugweg 'spontaan'langs de Xenos fietst en naar binnen wipt of er nog iets leuks te koop is,  (Domme zet, want ik weet altijd wel iets te vinden wat 'leuk' is in deze winkel) wordt de portemonne toch wel wat leger:

Drie lieve lapjes, bijbehorende lintjes, houten klos met lief lint, doosje knoopjes en glimmende spelden. Ik voel me net een ekster, maar kon er toch echt niet van afblijven!

kerstruil en een nieuw beginnetje

Was is het toch leuk thuiskomen en een pakje op tafel te zien staan. Het papier loog er niet om: rood en glimmend. Dat moet het pakje van de kerstruil zijn. De mijne is ook onderweg. Leuk om aan mee te doen!

Maar voorlopig moet het pakje nog even dicht blijven. Vandaar maar verder gegaan met deel 6 van de mysteriequilt van Reiko Kato. De twee achtergrond lapjes zitten aanelkaar en ook de tekening is overgenomen. Het eerste vrouwtje is klaar om erop gezet te worden. Het wordt een poppetje gemaakt van de restjes.

Er bleef telkens genoeg over. De ongebruikte lapjes ga ik verwerken in de achtergrond. En dat zijn er na 6 pakketten best veel.

De laatste finish-kit ga ik dan ook niet bestellen. Het wordt een beetje van mij en een beetje van Reiko strakjes.

Eindelijk weer een projectje af.

Het vijfde deel van de mysteriequilt van Reiko Kato heeft langer geduurd dan gedacht. In plaats van een poppetje per dag, werd het een poppetje per week en soms wel twee weken.
Volgende week mag ik eindelijk het pakje nummer 6 openmaken.

Met de 16.000-quilt vorder ik rijtje voor rijtje. Voor elk rijtje wordt er weer een rijtje stoffen op kleur gelegd en verlegd en herlegd. En steeds meer lapjes worden gewoon weg opgesneden. De hoekjes krijgen zo steeds meer vulling. (Ik heb nog even te gaan hoor, nog zeker 20 rijtjes, voordat het helemaal opgevuld is.)

En dat andere project? De kerstruil gaat deze week op de bus. Spannend!

Steekje voor steekje kom je er wel.

Met zo af en toe een steekje kun je toch wat laten zien. Er is weer een poppetje toegevoegd aan het spelende grut en de letter B kan ik ook afstrepen!

Nog één meisje en dan is dit deel van Reiko af. De letters is een langlopend project. Het zijn beide bril op- bril af-projecten, want aan de dubbele sterktes in één glas ben ik wat handwerken betreft nog niet gewend.

Mini-sinterklaas

Toen DS opperde om lootjes te gaan maken voor de jaarlijkse surprises leek het wel of er een acute proefwerkweek onder de puberkids hier thuis uitbrak. Opeens waren ze alledrie verdwenen onder mompelende woorden van  veel huiswerk ofzo.

Geen surprisezin dus. Om toch een beetje in de sintstemming te komen heb ik mijn ieniemiene-doosje maar weer opgenort:

Het doosje is ongeveer 4 cm doosnee. Het is even priegelen, maar wel leuk om te maken. Aan de achterkant zit piet te passen op het grote boek en de zak met pakjes.

Het is zo priegelig dat ik er geen goede foto van kan maken. Daarom nog even eentje met een bovenaanzicht:

Nu ga ik verder met de kerstruilpakjes. Maar daar kan ik niet over bloggen....

Nog even ergens anders

Mijn hoofd zit deze week nog even ergens anders. Gelukkig is de familie in de Filippijnen ongedeerd, maar de verslagen die mijn paps stuurt zijn best heftig.
Een kort stukje van de dag na de storm: (De zinnen lopen niet zo vloeiend, maar schrijven is niet de grootste hobby van mijn vader)

Alles is bruin geel gekleurd: de bomen, de huizen aan de kant waar de wind vandaan kwam. Alles is gezandstraald. Al het glas is mat, de verf is weg. Er zitten gaten in de planken van de huizen. Maar ze staan nog wel overeind. De nissen huisjes zijn weg. De moeder van 9 kinderen heeft geen huismeer en komt eten halen en kleren. Dank allen die de kleren heeft gegeven (vorig jaar) We hebben niet veel extra meer. Pannen en keukenspullen komen nu van pas.

We zien op de zee schepen van de marine richting Tacleban varen om de orde te bewaren. Nu is het Holland huis ook een doktors post voor snijwonden geworden. Als de pleisters op zijn wordt van oude t-shirts verband gemaakt.
Zoet water is schaars voor drinkwater. Ik heb olie drums onder de regenpijp gezet voor drinkwater.
De mensen komen eten halen en schuilen voor de regen.
Er is een groot probleem voor de deur. Ze willen allemaal naar binnen. De burgemeester stelt bewaking in. Mannen en jongens moeten naar het schoolgebouw. De ouden in het gemeentehuis en vrouwen en meisjes en kinderen in Holland huis. Het stinkt. Ze hebben geen reserve kleding. De nacht valt en we gaan slapen, wat niet lukt. Kinderen huilen: geen luiers Voor hun die op de grond slapen is de nacht koud. Ik haal onder het dak van ons huis de isolatie platen, daar kunnen ze op slapen. Dat is warm.

De steekjes die ik zet zijn minimaal.  De poppetjes schieten niet echt op, misschien dit weekend...
 

Een rare week

De afgelopen week is er niet veel van handwerken gekomen. He werd een kijk-naar-een-ander-om-week. De week zat (naast het gewone werk) gevuld met bezoekjes aan alleenstaande ouderen, helpen bij de Dorcas voedselactie voor OostEuropa/Africa, dozen vullen (over van het Nationaal Schoolontbijt) voor de voedselbank in ons eigen dorp en in de rats zitten over ons paps in de Filipijnen, die precies op een van de zwaar getroffen eilanden woont.
Gelukkig kregen we eind deze week bericht. Het dorp waar hij woont is grotendeels verwoest, maar hij en vriendin zijn gelukkig ongedeerd. Hij woont diep in de provincie, dus hulp laat nog maanden op zich wachten. Daarom is hij zelf maar aan de slag gegaan met de wederopbouw van het dorp en vergat om even te melden aan het thuisfront dat hij gezond en wel is...
We zijn nu gestart met een geldinzamelingsactie voor het afgelegen dorp en daar gaat best veel tijd in zitten.

Veel heb ik daarom niet om te laten zien. Een beginnetje van een nieuw project: De octablom in tweevoud.

Een groen/blauwe voor hier thuis en een rood/roze voor mijn zus.

Een paar details

Hoewel het beredruk is, ik nog veel activiteiten naast heb quiltgebeuren heb, lukt het me toch om nog af en toe een hexje te frutten. De poppetjes van Reiko liggen even onder mijn bed. Op de een of andere manier heb ik daar nu even geen rust voor.
De hexjes blijven echter trekken, maar om nu weer ongeveer dezelfde foto te laten zien, wordt ook zo saai.
Vandaag daarom een paar details:
Detail 1:

Met dit ene hexagonntje is de verbinding met de boven- (en onder-)punt gemaakt en de bloemenrand. Het aftellen kan beginnen, want nu wordt het randje alleen nog maar kleiner.

Detail 2:

In een hoekje ben ik vast begonnen met opvullen. Crème en lichtbruin zullen per regel steeds donkerder gaan worden tot (bijna) zwart.

En laatste niet onbelangrijke detail: Met deze kleine stukjes aan de grote lap staat de teller nu toch ongemerkt op 8008! Ik ben nu officieel over de helft.

Terwijl ik dit opschreef op mijn rekenblad, kwam er op de televisie een reclameblok voorbij. Niet zo leuk nieuws eigenlijk. Het was van UNICEF: We gaan voor 0. Elke dag sterven er op deze wereld een heleboel kinderen. Net zoveel (of eigenlijk meer) als er straks hexagonnetjes aan mijn lap zitten....
Met een brok in mijn keel kijk ik naar de grote lap. Dat is confronterend.

Stoffenruil

Na lang twijfelen, omdat ik vond dat ik helemaal geen stofjes had om te ruilen heb ik me toch opgegeven. Helemaal toen ik mijn plank(en) had opgeruimd en erachter kwam dat er ongemerkt best wat lapjes lagen, waar ook best een stukje van af kon!

Vandaag kreeg ik een envelop van Sandra in de bus. Sandra heeft ook een leuke blog, dus naast de lapjes kreeg ik er ook een beetje leesvermaak bij. Sandra koos voor mij rood. Tien mooie lapjes van 15 x 15 cm.

Rood is voor mijn zussenproject. Ik heb al wat voorgetekend, maar nog niet echt begonnen. Het wordt een variatie (=eigen invulling) op de Octablom, die een aantal jaren geleden in de QuiltEnzo stond.

Wil je ook meedoen met een volgende ruil, neem dan even contact op, zodat ik je het mailadres kan sturen van Ria Visser. Zij is de 'host' van deze ruil.

Hiep hiep

En toen was ik ineens zomaar 44 jaar....

Crisistas

Een beetje van mezelf, ideetje van Elni, malletje van de appie en een nieuw project is geboren...

Met een stofje waar ze vroeger de bonen in verkochten (feedsack), wordt de saaie jutetas er een waar ik heel blij van wordt. Lekker stevig (ja, mijn naald brak twee keer, maar dat lag ook weer eens aan mijn ongeduld) en aan de achterkant een vakje voor die spullen die je altijd kwijt bent en verstopt onderin de tas verdwijnen.

Elni, dit is echt een superleuk idee. Bedankt!

AF - Finished!

Vanmorgen de laatste steekjes gezet aan de bies van de StarWarsquilt om er vervolgens een uurtje later onder wakker te worden....heerlijk die vakantiedagen!

DS heeft hem meteen ingepikt al mocht ik nog wel een foto maken voor mijn blog:

Opdekop, dus nog eentje:

Grappig, dat de onderste bol steeds kleiner lijkt. Het patroon voor deze quilt in gewoon op internet te vinden. Lerusisik Narod noemt hem Logcabin with a lens.
Nu ben ik het Russisch niet machtig en volgde daarom een eendagsworkshop bij Ineke Vaillant vorig jaar november. De eerste keer dat ik leerde werken met "tekenen op vlieseline" (heet dat nu foundation techniek?) en het handige "add-a-quarter"-lineaaltje ontdekte.
Gisteren in de quiltwinkel zag ik trouwens ook een add-a eight-lineaal. Die zou bij dit project ook best handig geweest zijn. Het doorquilten was niet altijd even gemakkelijk door al die lagen stof heen. Soms ging het steekje voor steekje.

Zo...nu weer even sparen en zoeken naar mooie achtergrondstof voor de CivilWarDiary-quilt. Want tijdens het zomen van de bies, gingen er weer heel wat nieuwe ideeën door mijn hoofd!

Quiltvakantie laatste dag: kilometers maken

De herfstvakantie is nog niet voorbij, maar ook andere dingen moeten gebeuren. Vandaag begon de dag met shoppen. Het komt niet vaak voor dat ik in mijn uppie door het centrum van Haarlem loop en omdat mijn hoofd niet stond naar paskamers was het bezoekje kort en functioneel. Nieuwe schoenen, even Pippoos in, lapje stof voor de bies bij de Sampler en natuurlijk een ijsje van Carrone.

Het lukte me niet om het charmpakje met Tildastoffen te laten liggen en ook het pakje met 1930s ga ik pas in de toekomst gebruiken, maar toekomst is relatief. Ik zag vandaag op het FB een foto van Back to the future. En laat die future nu net afgelopen maandag geweest zijn!



Enfin, terug naar vandaag: De rode stof heb ik wel direct versneden en gestreken tot een bies voor de StarWarsquilt. (Het zat maar één, twee keer  verkeerd)

En als de naaimachine dan toch staat....nog een paar siggies dan. De stapel groeit al aardig.

De komende dagen zal ik nog wel wat aanrommelen, maar ik blog pas als er weer wat te showen is.

Quiltvakantiedag 4: mysteries

Vandaag staat in het teken van mysteries.

Gisteravond heb ik vast deel 5 van de mysteriequilt van Reiko Kato vast klaargelegd, maar toen ik vanmorgen naar de winkel ging om nog iets te halen voor de kerstruil zag ik in de boekwinkel het nieuwe deel van de kinderserie Grijze Jager staan. Ja, en dan kan ik echt niet wachten!

Na een paar uur niet bereikbaar te zijn ben ik verder gegaan met de S en T van de kertruil.
Meer dan dit kan ik nog niet laten zien, maar over het uiteindelijke resultaat ben ik best tevreden.

Nog een mysterie: de verdwenen sokken. Omdat DH de hele week met een groep jongeren naar Taize in Frankrijk is, zal ik zelf deze week de was moeten wegwerken. En jawel, ook deze keer wees-sokken.

Niets quilterigs verder vandaag? Toch wel. Een beginnetje met blok 5 is gemaakt. Een meisje zit op de wip te wachten op gezelschap en een ander meisje wacht nog op het afmaken van haar hoed.

Misschien dat ik deze morgen afmaak. Maar pas nadat ik naar de quiltwinkel in Haarlem ben geweest. DS heeft besloten dat er een rode bies moet komen om zijn quilt. Laserzwaard-rood.