Over achterkanten en pinterest

Bloggen is naast een verhaaltje ook een foto. Mooie plaatjes, want het beeldscherm is niet zo aaibaar als de lapjes. Ik kan me uren bezig houden met het wippen van de ene blog naar de andere. En dat terwijl er een minder leuk quiltklusje beneden ligt te wachten.

De achterkant van de recht-zo-die-gaat-manier van de siggiequilt moet vast gezet worden. Nog een paar blogjes dan...
Van Ineke wipte ik de vorige keer naar Conny en viel mijn oog op een speldenkussenruil voor in de vakantie. (De inschrijving is ondertussen al gesloten).
Leuk! Maar wat zal ik gaan maken?
Per ongeluk klik ik op pinterest en wat is dat gevaarlijk! Nu ben ik nog meer tijd kwijt en pin ik de ene speldenkussen na de andere.
Ik zie dat Ineke ook druk is met pincushion-ideeën aan het verzamelen. Zoveel leuks....
Snel maar naar beneden, eerst de achterkant af.

Fijne jaarwisseling!

Octablom groen

De kleine werkstukjes voor onderweg en de televisie maken is echt heel leuk, maar als de stapel uit het blikje begint te puilen, wordt het tijd om tussenblokjes te gaan snijden.

Snijden en meteen de stiknaadjes tekenen. Dan ligt ook hiervan weer een stapeltje klaar voor onderweg. Het lukt niet meer om alleen rest lapjes te gebruiken. De voorraad blauw en groen zijn aardig aan het opraken. Maar gelukkig zijn er genoeg lapjeswinkels in de buurt en is de voorraad weer ietsje aangevuld.

Zolang er geen twee dezelfde kleurtjes naast elkaar terecht komen, wordt het een groene (potpoorie, porpoury, dyslexie? )lapjeshussel. Als deze rij vast zit, komt de rode variant te voorschijn. Ook daar mogen dan weer lapjes voor gesneden worden.

siggie en Sjaan

Voordat ik vandaag verder ga met een rijtje aan de mini-Sjaan te zetten, moet er eerst een siggie gemaakt worden.

Deze kikker kreeg ik van Marianne uit Puttershoek en die kreeg mijn pompoentjes terug. De mini-siggie-lap ligt ook klaar, want daar moet nog aan de achterkant gedicht worden, maar dat komt later.

Want deze heerlijke blokjes liggen klaar. Zes blokjes voor de horizontale rij.

Het wordt weer quilt-as-you-go dus even mijn hoofd erbij houden. Horizontaal, dus korte strookjes links en een lange onderaan. Echt doorquilten is het niet, want de blokjes blijven ongedeerd. Maar om nu de term zet-aan-elkaar-recht-zo-die-gaat te introduceren is ook weer zowat.

Achterkant vastnaaien en dan de voorkant omspelden voor de tweede naad.
Ik ben vergeten een foto van het eindresultaat te maken. Dat komt de volgende keer. De volgende rij ligt trouwens ook al te wachten. Verticaal is aan de beurt.

Octablommen update

Zo ongemerkt groeit er een andere deken onder mijn handen. Het is de octablom. Voorgeknipt ligt er een heel stapeltje klaar in een blikje. En zo doe je weken niets en dan vliegen de blokjes een voor een door je handen.

Natuurlijk is het voorwerk al gedaan en helpt het als de televisie ook niet veel bijzonders laat zien

Zes blokjes af. De volgende keer maar weer gekleurde blokjes snijden. Dan kunnen ze echt aan de grote lap.

Niet veel te melden en wat herstelwerkzaamheden

Terwijl de klas in gereedheid is gebracht voor de toetsen die gaan meewegen voor de keuze naar het voortgezet onderwijs, ben ik druk bezig met het bestuderen van alle leerlingen dossiers. Toetsen lijkt leuk, maar nog leuker is het als de stof daadwerkelijk behandeld is..

Dit jaar is het wederom een groep met veel gaten. Op verschillende gebieden veel achterstand door ... ach ... laat ik het maar bij een quilt-praatje houden.

Veel heb ik dus niet gedaan deze week. Alleen het jaarlijkse rozen-herstelklusje stond op het programma:

Door de koude dagen, wordt er veel gevraagd van dit dekentje en dan laten de roosjes op elk hoekpuntje van deze siggiequilt hier en daar los. En als je eenmaal bezig bent, lijken er steeds meer roosjes iets steviger vast te mogen.
Hij ligt nu op het oudste puberzoonbed. Zijn eigen voor mama gemaakte siggie zit er ook tussen.
Die roosjes komen extra goed vast te zitten.

Al heel lang

Voor mijn gevoel al jaren geleden en misschien is dat het ook al wel bijna zo, heb ik voor een zomervakantie blokjes voorgeknipt in een doosje liggen. Gele sterren voor de Sjaan-quilt.

Vandaag maar het laatsje blokje in elkaar gezet. Niet met de hand, maar met de machine. En dat is toch wel even andere koek, want met de machine heb je op een andere manier snijverlies. Volgens mij wel iets meer, en van dit lapje heb ik net wel of net niet genoeg stof.

Er zit voor een klein stukje niets anders op dan van kleine friemeltjes een grote friemel te maken. Dat is nog eens patchwork van de bovenste plank!

Het lijkt nu net te gaan lukken. In de 'echte' Jane-quilt zijn ook niet alle blokjes even groot, dus dat is van later zorg. Het weesblokje mag naar de familiestapel.

Als ik zo op de foto kijk, moet ik zelf ook even zoeken. Maar dat is juist leuk voor later als het blokje verdwijnt in de grote lap. Zo heeft elk blokje zijn eigen verhaaltje.

Alles klaar voor een sjaan-dagje

Vandaag heb ik er echt zin in. De hele tafel en dag vrij voor een paar ontspannen naaimachine uurtjes. Kopje thee gezet, eerste spulletjes alvast gepakt...

Omdat ik niet alles in één keer kan verslepen, moet ik soms wel drie keer lopen.

Ehhh....wat staat naar nu op de achtergrond? Kruielbroodrooster? Grrrrrrrrrrrrrr

Puberdochter vond de tafel zo opgeruimd en dacht meteen aan een uitgebreid ontbijtje voor zichzelf.

Zo..dit is beter. Dan kan ik nu eindelijk beginnen!

Het wordt een puntje.

Het gaat zo snel, dat ik er best nog eentje kan maken

De onderkant moet eerst geappliceerd worden, maar eigenwijs als ik blijf, kan dat ook best later.

Nu even geen handwerk. Er is nog een combinatieblokje. Dan doe ik nu het naaiwerk en het appliceren (het zullen eens geen meloenen zijn, zucht) later.

Drie blokjes. Das niet slecht voor een toch nog kruimelloos keukentafel-moment. Helaas moet ik voor het avondeten wel weer alles opzij zetten of opruimen. Een klein blikje handwerkspul blijft in de huiskamer achter. Toch maar weer meloenenschijfjes vast zetten.

Tjonge

De tijd vliegt gewoon door de vingers. Er zijn weer zoveel leuke dingen te doen, dat het bloggen erbij inschiet.
Begonnen met muziekles bijvoorbeeld. Het koperen instrument met idioot veel kleppen lag al jaren te verstoffen, maar nu ben ik echt begonnen met les en wat is dat lastig. Lippen dicht, kaak naar beneden en vooral niet te veel sabbelen op het riet. Zie ginds komt de stoomboot begint steeds meer op een liedje te lijken en al wat minder op de stoomfluit van de boot zelf...

Ook het kraaltjes rijgen doe ik om de week met plezier. Het viel op dat ik zo handig was met de naald en ook het tekening lezen is niet heel ingewikkeld. Gewoon het (stik) lijntje volgen. Of je nu lapjes of kraaltjes aan elkaar plakt. Het principe blijft hetzelfde.

Deze week zijn de sterretjes aan de beurt. Voor in de boom, als broche of als kettinghanger. Het is net als het werken met hexagonnen...

....heel verslavend. In een uurtje heb je zo weer een doosje vol!

Of ik nog een siggie wil ruilen

Een siggie uit Duitsland van Stephanie deze keer. Het is alweer een half jaar geleden dat ik bezig was met dit project, maar het blijft leuk en de quilt is nog niet af. Dus siggies zijn nog steeds welkom!

Ik was alleen vergeten dat de vorige rij er op zijn kop opzat. Een werkje dat ik in de hoek had gegooid, maar waar ik nu niet onderuit kom. Achteruit met vriend tornmesje dan maar.

Ik maak deze quilt met een quilt-as-you-go methode, waarbij de voorkant mooi vastgenaaid word en de achterkant met de hand dicht gezet wordt.

Van de siggies maak ik eerst kleine schilderijtjes. Het geeft weer een heel ander effect dan mijn eerste siggiequilt

Ook de gekregen maverick-blokken krijgen in deze quilt een plekje.

De lap groeit langzaam. Het zijn nog siggies van 2010, die een plekje krijgen in deze deken.

Gewoon op willekeurige volgorde, met allerlei civil war restlapjes ertussen. Ik ruil nog even door tot het een tweepersoonsquilt is. Die wikkelen het beste op de bank hier beneden of achterin de auto na een veel-te-koude-kleren-voor-op-de-achterbank-feestje.

Even een andere hobby

Of ik zin had in een workshop kraaltjes rijgen.

En dan zit je dan met twee hele dunne naalden. (Heel handig om te appliceren ook, dus meteen het merk genoteerd...) Kraaltje links, kraaltje rechts en dan een grote door allebei. Tot zover snap ik het nog.

De volgende les is al wat lastiger. Eerst een rondje frutten met veel gezucht en gesteun, maar daarna is het weer een herhalend patroontje: twee oprijgen, eentje naar beneden, oversteken en eentje (of twee) omhoog.

Het armbandje is in een avond af. De bruin/rood/gouden ketting heeft nog heel wat metertjes draad nodig.

Wordt vervolgd!

De Civil War weer even uitgerold

Twee blokjes kreeg ik deze keer af. Voor de sterren volgde ik het randje.

En dwars door het blokje werd het hier:

Er zijn nu 11 bokjes gedaan. Hoeveel nog? Ehhh...ik geloof dat ik die nog even niet ga tellen.

Een rijtje octablom af

Het doorquilten van de CWDQ, de naaimachine en haar Sjaanwerk en het handwerkje worden nog steeds afgewisseld. Drie projecten en die ga ik eerst afmaken, voordat er iets nieuws op tafgel komt. Ideeën genoeg, maar de kast heeft nu eenmaal niet meer planken..

Een paar losse blokjes vond ik in een doosje van lang gelee en een letter en een bolletje kreeg ik deze week af tijdens diverse luisterpraatjes.

Een schuine rij met kleine restlapjes deed de groene variant groeien:

En een avondje tekenen en stofjes zoeken was nodig om nieuwe blokjes voor te bereiden voor in het blikje voor onderweg. Mmmm...off-white moet een dezer dagen wel bijgevuld worden. (geen straf, maar welke winkel ga ik deze keer eens bezoeken?)

Hoewel ik ook het originele patroon heb van de octablom (nog steeds te koop in 'Den Haag bij het Quilterspalet). Tekenen de letters toch net even lekkerder via het patroon dat ooit in de Quilt enzo stond.

Als een spin in een web - E13

Nou ja, officieel is de vertaling een mot. Het laatste blokje van de vijfde rij.

Ook weer een oud lapje, maar met hele frisse kleuren nog. Ik zie in mijn werk dat ik weer rust in de kop heb. De driehoekjes in het midden zijn weer lekker strak. Het appliceren met de grove witte (goedkopere) lakenstof blijft een uitdaging.

Maar in mijn 'crisis'-quilt zitten nu eenmaal lapjes van allerlei verschillende kwaliteit.
Nog even de vijf rijen uitleggen. Ook dat blijft een feestje om te doen:

De volgende keer maar weer een puntje om af te wisselen. 

Het korset van Mary Ruth - E12

Het lapje lag al heel lang voorgeknipt in de doos, maar pas vandaag kwam ik eraan toe om het in elkaar te zetten. Het een na laatste blokje van rij 5.

Ook voor dit lapje gebruik ik een gekregen stukje feedsack. Ik vind het zo gaaf, die oude lapjes.
Ik heb ook nog eens de kleuren gesorteerd en denk dat ik toch nog wat kleurtjes mis, als ik het kleurenpatroon wil volhouden.

Gelukkig is speuren op het internet en zoeken in winkels geen straf.

Zoals hier in Heidelberg (Duitsland) in de vakantie. Even rustig in een hoekje checken op de telefoon of ik dat ene stofje nu wel of niet al heb gebruikt. Mooie winkel trouwens met heel veel keus!

Een Nieuwe octablomletter.

In mijn blikje voor onderweg groeien de blokjes langzaam, maar gestaag.
Deze week kreeg ik de rode N af.

Het lapje moet nog even wachten, want deze letter komt pas halverwege de quilt het beste tot zijn recht.

Met de groene octablom gaat het goed. Gisteravond een rij afgekregen:

Ik twijfel nog even of hij toch nog wat breder gaat worden. Ik maak hem al breder dan het origineel, want in de praktijk willen de ontvangers (kinders en/of aanhang) toch liever een grote deken, dan een één-persoonslap.
Helemaal niet erg. Blom-ideeën zijn er genoeg.

Nieuwe dingen

Tja en dan zit je na een lange tijd weer achter de computer om die lading foto's van je camera te verplaatsen naar de harde schijf.
Er is veel gebeurd de laatste maanden. Maar met een super team aan logen, gogen, en peuten samen met familie en nog meer lieve mensen kom ik weer terug.

Het quilten gaat rustig aan. Mijn schouder mag niet overbelast worden, dus in plaats van blokken denken, moet ik leren in enkele blokken te gaan denken.

Quilwinkels bezoeken kan natuurlijk altijd. In Heidelberg (Duitsland) vond ik een zwart-wit lapje voor de Sjaan.

En soms moet je gewoon iets heel anders doen. De metafoor van de kruk heeft me daarbij heel erg geholpen: werk/ontspanning/afleiding. En alles in evenwicht brengen.

Dat evenwicht is nog wankel. Metertje maken en dan weer afstappen. (Een skate-board ster zal ik niet worden denk ik).
Maar mijn hoofd bruist weer van nieuwe ideeën. Met af en toe een uitstapje naar iets anders dan lapjes.

Bijvoorbeeld een bal maken van grond uit de achtertuin. Google maar eens op Dorodango. Over uitdagingen gesproken...

Of voor school uitzoeken hoe het programmeren van lego mindstorm nu precies gaat. (Ingewikkeld!)

Of laten zien dat mama's ook best kunnen bbq-en! (Met het schort van papa. Dat dan weer wel :)

Of een workshop kraaltjes pielen. (Over twee weken iets kettingerigs geloof ik)

Genoeg te doen. En het belangrijkste: Ook weer zin om het te doen!
Nu snel terug naar de lapjes, want die blijven toch wel op nummer één.