Uitgeverij Elsevier - B13

In mijn kindertijd heb ik de boeken van uitgeverij Kluitman versleten, later kwamen daar de boeken van Lemniscaat bij. Waarom ik dit blokje dan Uitgeverij Elsevier genoemd heb? Vanwege de blauwe olifantjesstof! Het doet me denken aan de hele rij boeken die in de kast staan met de blauwe kaft met olifant.

 

 

Een hele rij met verhalen van Jules Verne.

 

Maar even terug naar die andere hobby:

 

In het boek is het een blokje zonder witte achtergrondstof. Het is me als je alleen van de foto uit zou gaan niet duidelijk wat nu stofprint is en wat gepatched. Daarom heb ik gekozen voor witte olifantjes op blauwe stof en blauwe op witte deze keer.



In de herhaling

Soms lijkt het niet leuk meer, hexje, hexje, hexje... Maar als ik dan de blogjes doorlees, hebben meer quiltsters last van in de herhaling vallen. Of in een bepaalde handeling blijven steken. Het zijn driehoeken bij mij, maar andere bloggers kunnen er ook wat van!

Zo houdt Merel heel erg van ketting rijgen...klik ..., maar ook van haar nieuwe strookjes wordt ik helemaal blij.
Of Jeanneke's vliegtuigen ... klik.... al zijn ze nog in stealth-modus en krijgen we pas in juni het resultaat te zien. En Ieke doet het samen met haar mams...klik...Dat lijkt me zooo leuk, om samen aan hetzelfde project bezig te zijn. En dit project is niet de eerste die ze samen doen.
Maar ook Ingrid weet van wanten ... klik....Al waren de vingerhoedjes de stimulans om aan de hexjes te beginnen. En Judith maakt zomaar tussen neus en lippen door stapels en stapels vierkantjes...klik... (En ik vond al die eieren al veel)

Bedankt voor de inspiratie van jullie allemaal.E n er zijn nog veel en veel meer leuke blogs hoor, maar ik ga weer even verder met de hexagonnenrand. Er is weer een donkere driehoek aangezet en dat maakt de stand op: 10631. De bodem van de donkerbruin-bak komt wel in zicht, dus wie weet zie ik een van jullie wel 'life' binnenkort in een van de vele snoepwinkels van Nederland!

Hartjes en een bloemstukje

Het midden van mijn randje-per-week-project komt in zicht. De zin die ik al eerder borduurde komt steeds dichterbij ."Waarom is deze avond anders dan alle andere" staat er geborduurd. Dit werkstuk wordt een tafelloper voor Pasen. (Niet aankomende hoor, dat gaat niet lukken)

Na het borduren van de hartjes, ga ik eerst weer een stukje verder met het versierseltje naast de eerste letters.

Familiereunie - C12

Voor de familiereünie  (blokje C-12) zijn de verschillende leden van tante Sjaan bijeengekomen.

Langzaam druppelen de familieleden binnen. Je ziet aan de combinatie van welke kant ze horen. Zwart-wit-zwart of wit-zwart-wit.

De eerste mensen zoeken vast een tafeltje. Zou alles in het zaaltje passen?

Het past, maar of alles ook oke is? Vanaf een afstandje lijkt alles koek en ei, maar als je wat dichterbij komt zie je dat het niet voor 100% koek en ei is. Of is dat alleen in huize Smit het geval bij familiereünies?

(Tja, tante Sas, zonder spelden moet je ook niet even snel wat in elkaar willen zetten...)

Randjesdip

Het borduren van de randjes staat even stil. Niet dat ik het niet leuk vind, maar er zijn weer zoveel volgeplande avonden, waarbij het niet gewenst is dat ik een naald met draad vasthoud. Zucht..

Wel nog even doorzetten. De kiezelkleur is aan de beurt en daar moet het wel licht voor zijn. Wat een ingewikkelde is het deze keer.

Je ziet het bijna niet op de foto, dus moeten jullie me maar op mijn woord geloven: Deze keer ging het echt foutloos!

Genieten van de zomer

Nog maar een paar weken en dan is het weer zomervakantie. Op het werk zijn we volop bezig met de laatste toetsen en de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar.
Deze kinders genieten alvast van het mooie weer. Voetjes in het zand en knoeien met water....was het maar vast zover.

Gerichte vakantieplannen zijn er nog niet. De oudste gaat dit jaar voor het eerst niet mee. We kijken een paar dagen van tevoren waar het mooi weer is en dan kiezen we in dat gebied een camping. Want dat we gaan kamperen staat wel al vast. Mijn ring gaat zeker mee, want nu de eerste quiltsteekjes weer gezet zijn, kan ik al helemaal niet meer wachten tot het zover is!

106 FQ

Voor een ander lijkt het wel geheimtaal: 106FQ. Voor mij is het de uitkomst van een rekensommetje. Ik las namelijk ergens dat je een Fat Quater kunt opsnijden in 99 kleine vierkantjes van 2 inch.En omdat een klein hexje daar best inpast, zou dat betekenen dat er in de grote lap nu ongeveer 106 FQ zitten.

De hoekpunt zit er nu aan.
De berekening klopt niet helemaal. De vierkante lapjes worden gesneden in 1 1/2 inch voordat ze veranderen in een zeshoekje. Mijn Engelse maatberekening is niet zo heel erg goed. Gewoon tellen kan ik wel: 10521 zijn een heleboel mini-lapjes aan elkaar.
En als ik de foto nu bekijk..(Ik realiseer me dat ik ben gestopt met typen en gewoon zit te genieten van de kleuren..) twijfel ik of er toch niet toch nog een randje extra aan moet. Het roze hart zit wel heel erg dicht aan de kant. Misschien dat het meevalt als er wat meer donkere punten bij gemaakt zijn. Die paar extra gonnen maken nu ook niet meer zoveel uit.

Het trapveldje - B4

Voor dit blok gebruik ik weer de StarWars manier. De StarWars manier komt van de manier waarop ik de Lensquilt heb leren maken. Ik geloof dat het officieel foundation piecing heet.

Eerst het patroon overtekenen op vliesline. (Het is geen plakvariant)

Middenstofje erachter met de goede kant naar beneden.

Dan een stukje met de verkeerde kant weer iets groter dan stukje 2.

En precies over het lijntje met de machine. Het lijkt echt ingewikkelder dan het is.

Om niet te grote naden te hebben bestaat er een superhandig lineaaltje: add-a-quater. Er zijn zelfs add-an-eight-varianten verkrijgbaar. Vliesline omvouwen en na het snijden zijn alle naden even breed. Ik kan niet meer zonder.

Ik ben niet zo goed in uitleggen via dit beeldscherm merk ik, maar na twee strookjes is dit het resultaat:

En na een aantal herhalingen van passen, stikken, omvouwen, strijken, snijden en weer passen is al snel dit voetbalveldje het resultaat.

Je kunt deze techniek niet bij alle blokken gebruiken, maar mijn puntjes zijn op deze manier wel een stuk scherper.

Van ruilen komt zeker geen huilen

Nee joh, soms is ruilen juist super lief!.

Deze lapjes kreeg ik van Marijke. Ze zocht naar felle kleuren voor haar sinaasappelschillenproject en in ruil kreeg ik een paar 'jaren 30' lapjes terug.

Ik ben meteen weer gaan voorbereiden. Tijdens het snijden en tekenen kom ik erachter dat Jane ook erg van sinaasappelschillen (melons) houdt! Blokje A3 maakte ik al eerder en daar heb ik best lopen stoeien met de vormpjes. Spontaan begin ik weer het bananenlied te neuriën. (Lelijke meloenenkop, geef me een banaan!).

Zomerfruit genoeg bij tante Sjaan: blok A-7, A-10, B-7, B-8, B-12, C-6, D-4. D-8....Dat is geen kluif, maar een heuse fruitsalade. Lekker!

Prayerquilt

Het is nu zo'n drie jaar geleden dat ik erachter kwam, dat ik twee bezigheden waar veel van mijn tijd in gaat zitten ook te combineren zijn. Al surfend en bloghoppend kwam ik namelijk hier terecht. Maar ook zij maakt ze.
Ik heb het over een gebedsquilt.(Prayerquilt) Tot nu toe mocht ik er zes maken en het was zes keer een feestje om ermee bezig te zijn en weg te geven.

Het idee is om iemand die een steuntje in de rug (en gebed) kan gebruiken een quilt te sturen.Deze is echter niet helemaal doorgepit in ingewikkelde patronen, maar slechts geknoopt. Het aantrekken van de knoop gaat gepaard met een 'Amen'.

Ik maak als top altijd simpele vierkanten. Een vierkant is van lichte stof en krijgt een geborduurde bijbeltekst.
De top zet ik vast op een fleecedeken. Dat vind ik zelf heerlijk op de bank. Technisch gesproken zijn mijn werkstukken geen echte quilts. Het is een top(je) op een fleecedeken vastgezet.

Zwart-wit-roze wordt de volgende. De blokken zijn al gesneden, maar ik ben nog aan het zoeken naar een mooie passende tekst.

Knopen

In plaats van helemaal doorpitten heb ik de keuze gemaakt om de achtergrond van de Reikoquilt te knopen:

Op elk kruispunt wordt een draad getrokken en na een paar knopen gelegd te hebben kort afgeknipt. Ik gebruik hiervoor drie draadjes DMC-garen uit de voorraadzak.
De paneeltjes ga ik daarna volgens het voorbeeld doorquilten. Rechte lijnen of ruitjes zullen het worden.
Het zomertafereel is als eerste aan de beurt.
dat knopen ging sneller dan gedacht.

De kinders hebben verschillende kleurtjes. Mijn collega's op het werk hebben ook al weer donkerdere armen en benen. Mij lukt dat niet. Ik ga van lijkbleek naar levend wit, om vervolgens als ik niet uitkijk door te schieten naar brandweerrood.

Hoekpunten

Voor de komende tijd zal het boek van An Moonen: De geschiedenis van de Nederlandse quilt weer vaak open liggen.
Met mijn neus dicht op het papier, bril op en bril af, speur ik naar de hexagonnen. Zijn het er nu wel of geen twee rijen? Oh ik hoop toch echt ooit het origineel te kunnen bewonderen!

Ik ben begonnen met het maken van de hoeken. Het roze rozet was gemakkelijk, daar hoefde ik niet veel over na te denken. Maar de donkere punten is een verhaal apart en is vraagt nog veel kijk- en telwerk.

Langzaam groeit dit mini-werkstukje van toch nog ruim 100 hexjes. De grote lap ligt geduldig te wachten in de kast. Best een zwaar geval nu. Hij weegt al meer dan 2.5 kilo!

Oorlogsmonument - C11

Het is weer gelukt een blokje netjes af te werken. C-11 Het Soldiers and sailors monument.

Om in dit blokje een monument te zien, heb ik weer even gegoogled: Het Soldiers and Sailors monument staat in Indianapolis. (plaatje van internet)

Voor de mijn Nederlandse Sjaan zou het dan het monument op de Dam moeten zijn, maar ook dan vind ik de vorm niet helemaal terug in het blokje. Daarom heb ik me gefocused op de stofkeuze. De rode bloemen in het groene veld deden me denken aan het Engelse Red Poppy-day. De dag dat de gevallenen in de WOI en allen daarna worden herdacht. Voor elke overledene een rode klaproos.

De laatste

Eindelijk heb ik zin gevonden om weer een poppetje op de Reiloquilt te zetten. Een klusje van niks, maar ik was het ietepieterige appliceren een beetje zat. De lap heeft dus een tijdje onder het bed gelegen. Een jongetje met een feestballon.

En daarmee verklaar ik deze top voor af! Voor de twee lezende kinders is er geen plek. Dan wordt de quilt te vol. En dan is ineens de energie terug. Achterlap tevoorschijn gehaald, IKEAfleecedeken als tussenvulling en in een mum van tijd is de lap gedubbeld.

Ik ga de achterkant knopen en de panelen 'echt' doorquilten. Dat knopen doe ik eigenlijk alleen bij de gebedsquilts, die ik maak voor anderen.
Ik ben weer van plan er eentje te maken, dus deze knoopjes moeten nog even wachten.

Spiegelbeeld - B3

Een nieuwe uitdaging deze week: Ronde vormen. Voor velen zit dat in de beginnerscursus, maar de ronde vormen kwamen in die van mij niet aan bod. Heel goed de plaatjes bekijken van de instrcutie van  That Quilt. Goed spelden en langzaam naaien was de grote tip.

Dat de lijntjes aan de buitenkant horen te zitten, lijkt (ook mij) logisch, maar dat bleek in de praktijk niet zo te werken. En het verschil tussen de goede kanten op elkaar en niet, weet ik ook best wel, maar toch moest ik heel even een stukje in de achteruit.
Toch ben ik niet ontevreden voor de eerste ronde keer. Sjaan, je smaakt zeker naar meer!

En de lapjes gaan naar..

Dochterlief:
Mam, wat ben je aan het doen?
-Een lijstje maken voor een lapjes verloting. Een rij voor de blauwe en een rij voor de roze. En dan neem jij een getal onder de tien en dan weet ik wie de winnaar is.
Mam, dat is niet eerlijk
-???
Je lijst is nu al langer dan 10 en dan hebben de onderste geen kans.
-....
Je moet de hoed van broer nemen en ze daar dan alle namen in doen en dan een briefje trekken. Dat is veel leuker .

Zo gezegd zo gedaan. Manlief komt naar boven. Waar ben jij nu mee bezig?
-Met briefjes voor de verloting.
<Een meewarige blik> Okee, succes.

Op de jongens ga ik niet wachten. Die zullen hun mening hierover ook vast klaarhebben. Snel maak ik twee keuren briefjes. Dochterlief mag de briefjes trekken.

De blauwe lapjes mogen naar: Joke.  Joke was een van mijn eerste volgers. De eersten zullen deze keer niet de laatsten zijn.

Voor de roze lapjes wordt het volgende briefje getrokken: Chris

Gefeliciteerd dames, Willen jullie me je adres even mailen, dan kunnen ze op de bus.

Ongezouten kritiek

Als ik 's ochtend beneden kom en mijn puberzonen het resultaat laat zien van een avondje prutsen reageren ze op zijn pubers. Ze vinden het naaiend. En ik geloof niet dat dat een positieve quiltterm is....

Het zijn mijn twee nieuwe poppetjes voor de Octablom. En omdat ik het appliceren na de Reikoquilt met de ieniemieniestukjes een beetje zat was, wilde ik iets voor mij nieuws proberen: vastzetten met vliesofix. (De dubbelzijdige plakvlieselinevariant van de Action).

"Mam, nu heb je het hele idee verpest."

 "Het ziet er nu toch niet echt uit."

"Het gaat erom dat het juist lang duurt."

"Nu is hij echt veel minder geld waard, voor mijn erfenis."

Pubers, ik hou van jullie! Ik ga de stukjes vanavond festoneren. En dat vind ik nog best lang duren. En mijn quilt hoeven geen geld op te brengen, want miljonair ben ik al: ik heb immers drie fantastische kinderen.

Hooikoorts - C9

Waar de tranen van Sjaan (Jane's Tears) voor zijn, zullen we nooit te weten komen. Ik weet wel dat ik op dit moment zelf vol zit met tranende ogen en snot volle holtes. De kastanjebomen staan hier in deze wijk vol in bloei en hoewel ik getest ben op graspollen en katachtigen, verdenk ik deze bomen ervan ook veel histamine bevorderende pluisjes te produceren.

Het blokje was snel gemaakt. Deze keer heb ik de tekening gevolgd en niet de foto. Ik had het te laat door, dat het lapje eerst in vieren geknipt moest worden ( en weer aan elkaar gezet), voordat de gaten erin gingen.
Ik hoop dat het gesnotter snel over waait, dan kan ik weer meer helder denken.

Vier hoeken vol.

Het megaproject gaat gestaag door: Het geeft me een gevoel in de eindsprint te zitten, maar dat komt ook omdat de lange rijen nu achter de rug zijn en ik 'slechts' kleine driehoeken hoef te maken.
Eindelijk kan ik weer een foto van de grote lap laten zien, want alle hoeken zijn nu opgevuld.

En voor de rekenaars onder ons: het zijn er nu 10312.
De lap gaat nu wel eventjes de kast in. Het afmaken van de Reikoquilt gaat nu even voor en eindelijk heb ik ook achtergrondstof kunnen kopen voor mijn CWDQ, dus als (jaja, als...binnenkort ofzo....waarschijnlijk ofzo) deze gedubbeld is ga ik ook hier weer steekjes inzetten.

Jeroens gymoefeningen - D3

Om uit te leggen wie Jeroen is, heb ik niet veel zinnen nodig. Jeroen is mijn jarige broertje. Maar om de term "Jacks" uit te leggen, heb ik meer woorden nodig. (Het blokje heet in het boek: Jumping Jacks)

Misschien dat ik een youtube filmpje kan vinden...

Zo, genoeg calorieën verbrand? Het is een gemakkelijke oefening naast een gemakkelijk blokje!

Op naar de verjaardagstaart. Misschien daarna nog een paar sprongetjes of toch liever nog wat steekjes?

Tellen is niet mijn sterkste kant

Vaak maak ik er een grapje over: een juf heeft toch een nakijkboekje. Dan hoef je niet zelf te rekenen! Maar nakijkboekjes en rekenmachientjes, maken deze juf wel erg lui. En dat is te merken aan het randjesproject.

Ik kan af en toe niet eens tot drie tellen! Achteruit borduren? Dat is een mooie term voor woest de naald uit de draad halen en draden terug halen.
Deze keer ging het tellen van de kruisjes goed, maar van de meeldraadjes heb er wederom een eigen draai aangegeven. (Ook dat is een mooie term voor geen zin hebben om iets uit te halen)

Mopper ik nu niet te veel? Het is echt een leuk project hoor. Ik heb bewondering voor de basisschoolmeiden van toen. Toen er nog handwerken op het rooster stond en je voor vlijt een cijfer kreeg op je rapport. Sommige juffen gaven ook een cijfer voor de afwerking op de achterkant, volgens mijn mams. Pffff.....

Appeltaart - B2

Een recept voor een appeltaart deze week.

Verzamel eerst alle ingrediënten: 375 gr zelfrijzend bakmeel, 4 grote appels, kaneel, 500 gr basterdsuiker, 4 eieren, 2 1/2 dl plantaardige olie en 1 1/2 dl sinaasappelsap. (snufje zout en zakje vanillesuiker maken het geheel wel erg lekker)

Verwijder de klokhuizen van de appels en snijd ze in dunne plakjes. De schil mag je laten zitten. Doe ze in een kom en schep ze om met 5 eetlepels van de suiker en het kaneel.

Klop in een andere kom alle andere ingredienten door elkaar. (Als laatste het bakmeel.) Schenk dan 2/3 van het beslag in een vorm en verdeel 1/3 van de appelpartjes hierover.

Schenk hierover het resterende beslag en schik er de resterende appelpartjes op. Bak de cake circa 1 uur  (180*C) of tot hij goudbruin kleurt.

Laat de cake enigszins in de vorm afkoelen, zodat het vocht er goed in kan trekken. Snijd hem in vierkantjes en serveer ze warm.

Eet smakelijk!

Verliefd

Wat kan een mens verliefd zijn op een lapje stof. Of om precies te zijn lapjes stof. De derde punt is ook opgevuld en ik word er steeds blijer van.

Deze keer hoefde ik geen operatie uit te voeren op een verkeerd gekleurd hexagonnetje. De rijtjes voor de laatste hoek liggen klaar, maar ik vergis me toch weer in de hoeveelheid tijd dat er in het vastzetten van 100 hexjes gaat zitten. In je hoofd is hij al af, maar in de praktijk gaat het lang niet zo snel. Gelukkig maar, mant in mijn hoofd aait het stof lang niet zo lekker al in het echie.

Of er een patroon is van dit werkstuk? Nee, helaas. Er staan een foto in dit boek. Bij het zien van de foto was ik meteen verkocht. Deze wilde ik gaan namaken.

Met vergrootglas heb ik uren op de foto liggen staren. Ik ben nu ruim 10.000 hexjes verder en hoewel het einde in zicht is, (haha, nog maar een paar duizend) ben ik blij dat ik er mee begonnen ben.

lapjesruil en andere post

Voor de derde keer mocht ik meedoen met de lapjesruil van Ria.

Ik kan Carly nog niet digitaal bedanken, want ze zit nu twee weken zonder internet. Maar ook de gewone meneer post kan bedankkaartjes afgeven, dus gaan er deze week verschillende papiertjes in een envelop met een ouderwetse postzegel erop. Alhoewel...kun je nog wel van ouderwets spreken met de huidige stickers?

Enfin, bedankt Wietske en Sylvia voor het scheurvlies. Daar ga ik meer dingen mee proberen. Bedankt Judith voor de zwarte lapjes. Ze zijn meteen verknipt. (Op de goede manier dan)

En ook op de post gaan nog extra sondezakjes. Deze keer voor een kinderziekenhuis in Den Haag. En laat ik dan ook meteen de enveloppen maar wegen voor de give-away. Daar moet ook vast meer dan één stickertje op.

Niets vergeten? Hé, dat is vervelend. Er is een siggy kwijt in de post. Die kan ook niet digitaal verzonden worden, dus komt er een nieuwe voor Sarah Levi in Duitsland.

Op naar het postkantoor. (Bestaan ook al niet meer. Ik bedoel de kassa van de tijdschriftenwinkel hier in het winkelcentrum). Ik word wat nostalgisch merk ik. Komt zeker door de mooie lapjes die ik kreeg.

Oost, west, thuis best - G7

Een verslagje van een nieuw avontuur vandaag: plakvlies. Op verschillende blogs had ik erover gelezen en ook Sis geeft een heldere uitleg in een van haar verhaaltjes.
Tekenen, uitknippen, strijken klaar is de verkorte versie...

Maar dan wel met voldoende naadtoeslag. Dus nog even losprutsen en overnieuw begonnen. Het plaatje in het boek erbij, want ik zal niet de eerste zijn, die de kleuren omdraait.
Maar waarom heet dit blokje Indianapolis? De oude Jane kwam uit Vermont en na even de grote bosatlas van onder het stof vandaan gehaald te hebben, zie ik dat deze plaaten echt niet naast elkaar liggen.
Volgens manlief is er in Indianapolis een grote racebaan en lijkt het blokje daar wel wat op door zijn ronde cirkels.
Mmm naar de vorm kijken dus. Als middelpunt van de quilt lijkt het me meer een kompas. Een kompas dat me gaat leiden in deze trip-around-the-world-quilt.

Het blokje is af. Voor de ronde vormen is het scheurvlies super, want ronde vormen heb ik nog nooit leren patchen. Ook daar moet ik eerst nog even wat blogjes en tutorials voor lezen en bekijken!

Nooit gedacht

En toen stond de teller zomaar op de 100 volgers! Dat is een reden voor een klein quiltfeestje.
Quilting is sharing en iemand met lapjes blij maken, is een heerlijk bijkomend voordeel van deze hobby.
Ik ben dus gisteren in de lappenmand gedoken (Deze keer geheel vrijwillig en zonder gesnotter) en heb wat lapjes bijelkaar gesneden.
Want dat heb ik nu wel geleerd, je kunt een heleboel leuks met een lapje van 15 x 15 cm!
Twee stapeltjes werden het. Een blauwe en een roze.

De blauwe stapel telt 15 verschillende kleurtjes.

Voor de roze kon ik er 18 verschillende vinden.

Vind je het leuk om een van deze stapels in de bus te krijgen: "you know the drill"
Vrijdag 16 mei zal ik een blogje plaatsen met de uitslag.