pech

Praten en breien tegelijk lukt me wel, maar kijken naar een spatzeil, je omdraaien en in een bootje willen stappen, gaat/ging toch echt niet.

Een dikke enkel, dat nu hoog moet liggen. Wat een ramp! De enkel valt wel mee. Die doet niet zo'n pijn, maar ik kijk uit op mij grote lap aan de rol en daar kan ik nu niet verder mee. Pootje hoog en aan het quiltframe is geen goede combinatie.

Scheef op de bank zit ik met veel zelfmeelij met een kopje thee.
Rust houden dan maar...

Michelles Medley -E6

Terwijl ik met het volgende Sjaanblokje van feedsack-stofjes bezig ben, denk ik aan de mama's van lang gelee. Wat voor kleding zouden ze hier van gemaakt hebben?

Het rood-witte streepje doet me denken aan strandjurkjes. Of komt dat door de zomervakantie die voor de deur staat?
Dit blokje ging snel, maar misschien komt dat ook door het aangepaste middenstuk. Er zaten al witte randjes in het stofje, dus die heb ik er niet nog eens extra in gezet.

En ook die andere lap groeit.

Niet alleen een rijtje siggies kreeg ik af, ook een rijtje blokjes van de Sjaan mogen aan de lap.
Vrolijke kleuren lachen me toe als ik alles aan het uitstallen ben.

Voor elk blokje dat af is wordt ook een miniblokje of puntje geplakt op het schema. Ik mag er nog lekker veel maken. In de vakantie ga ik mijn voorraad stofjes tellen of het plannetje in mijn hoofd (en op papier) ook uitkomt, of dat ik misschien nog op zoek moet naar een bepaald kleurtje.

Er zijn nu dertig kleine feestjes aan elkaar gezet. Ik krijg de techniek van het quilt-zo-die-gaat steeds beter onder de knie. Op sommige plekken ziet de lap er uit als een verstelde lap, (daar ging het dus nog niet zo goed), omdat er een naadje teveel ging trekken en scheuren, of een lapje dat rafelde.

Ik laat het zo, want met de crisis-lapjes uit de jaren 30, past het helemaal in het thema.

Een verstel-lap, die me steeds versteld doet staan. Wat een mooie kleuren, verschillende technieken en wat leer ik er veel van!

Groeiende lappen

Zo aan het einde van het schooljaar is er weinig tijd om te patchen. En de steekjes die worden gezet, zijn niet altijd een foto waard. Maar vandaag heb ik wel iets te showen: een groeiende siggielap.

Er zijn zes minischilderijtjes af en mogen aan de grote lap gezet worden. En met de quilt-as-you-go-techniek is het al een fijn mini-dekentje geworden.

Het zijn nog steeds 'oude' siggies uit 2012. Nog een paar en dan gaat 2013 aan de lap. Want ik ga door met deze schilderijtjes tot er lekker gewikkeld kan worden. De kingsizemaat van ruim 2 meter in het vierkant wordt het meest gewaardeerd door dit koukleumgezin.

Saaie foto's

Op de volgende foto's valt niet veel te zien. Ik krijg de grote lap niet meer goed in beeld.

Steekje voor steekje wordt het slagschip doorgequilt. En niet alleen de grote lap. Zo af en toe gaat het toch wel mis...

En toch ben ik meer dan tevreden. Ik denk dat ik nu een vierkante meter gedaan heb. De tseekjes worden steeds gelijkmatiger en de lijnen bobbelen steeds minder. (Ook binnen de lijntjes kleuren vraagt oefening en oefenen kan ik op deze grote lap genoeg).

Is het te zien? Ik ben even boven op de bank geklommen met de camera hoog voor een overzichtje. Twee harten die naar elkaar toe komen.

Geruild voor mijn nieuwe theeservies.

De lapjesruil georganiseerd door Ria Visser bracht vorige maand een mooi stapeltje groen. Groen wordt gebruikt voor de octablommen.
Het theepotje is af. De kopjes liggen geknipt klaar voor een volgende keer.

Ook de puntblommetjes zijn nu af. De onderste gaat een plekje krijgen in de rode variant.

Het octablommenproject is een werkje voor onderweg. Ik verwacht in de zomervakantie meer te kunnen doen met dit project. Waar en wanneer we gaan? Dan hangt van buienradar af. Daar waar de zon schijnt in Europa (tot maximaal 35 graden) zal ik te vinden zijn in mijn tentje. En onder de 20 graden blijven we gewoon thuis.

Brigadoon; verliefd op een meisje - TR8

Brigadoon is de titel van het volgende puntje. Na een korte google-zoektocht weet ik nu dat het ook de titel is van een musical vlak na de WOII over een man die verliefd wordt op een meisje. Dat meisje woont in een dorpje dat maar eens in de honderd jaar verschijnt.

Verliefd zijn de Sjaan makers allemaal op die lappendeken die ruim honderd jaar geleden gemaakt werd. Het puntje moet ik nog goed afsnijden. Het licht omgevouwen voor de foto. Het is gemaakt met een feedsackstofje. Ook bijna honderd jaar oud, en ook daar ben ik voor gevallen.

De draad weer opgepakt

De draad is weer opgepakt. Alles wat van textiel is is gewassen of heeft een weekje in de vriezer gelogeerd. En het eerste wat nu echt gedaan moet worden is het versturen van de siggies.
Ik ontving er twee afgelopen maand.

Riek Hendriks stuurde me onverwachts dit hartje en uit Duitsland ontving ik een gezellige oranje.

De naaimachine komt daarom zo op tafel. En misschien later op de dag het quiltframe.
Of.... och het zijn nu nog 'slechts' zes projecten en twee op papier. Keuze genoeg.