En weer een stukje af van de mysteryquilt van Reiko Kato.
Dit meisje heeft iets meer kleur dan het Japanse origineel. Niet dat er stof te weinig was hoor, maar dit is voor mij de kleine persoonlijke aanpassing die ik in elk blok probeer toe te voegen.
Het strikje is deze keer erg goed gelukt vind ik zelf. Dit keer deed de sewline-lijmpen wel wat ik in gedachten had. Soms is het zo plakkerig (of heb ik zo weinig geduld) dat alles plakt wat niet moet plakken en andersom. Deze keer dus gelukkig niet.
Maar of deze kinders nu echt plezier hebben met hun wollen zwemkleding? Het lijkt me niet echt comfortabel. Warm, kriebelig en super-oversized als je het water uitkomt. En waar zijn eigenlijk de handddoeken gebleven???
Dat vind ik nu leuk aan deze blokken. Tijdens het naaien gaan mijn gedachten alle kanten uit en fantaseer ik er op los. Nog één meisje en dan snel het volgende blok bestellen.
Nou, die handdoeken die verzin jij er toch zelf wel bij? je hebt tenslotte straks vakantie dus tijd genoeg.......
BeantwoordenVerwijderensterkte met de laatste loodjes
groetjes
Wietske
Gèdver, het idee.. een wollen badpak! Het staat haar overigens beeldig.
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder had vroeger een gebreid badpak, ook daar kon je beter mee uit het water blijven.
Succes met de laatste loodjes op school, nog even doorbijten, het is bijna vakantie!
Groetjes, Suzanne
Het kan dan wèl wol zijn maar ze is een plaatje hoor. En als wol nat is kriebelt het toch niet meer, haha.
BeantwoordenVerwijderenMijn eerste badpak was ook van wol. Ik geloof niet dat ik er als kind trauma's van opgelopen heb. Schattig meisje is het geworden.
BeantwoordenVerwijderen