Een kort stukje van de dag na de storm: (De zinnen lopen niet zo vloeiend, maar schrijven is niet de grootste hobby van mijn vader)
Alles is bruin geel gekleurd: de bomen, de huizen aan de kant waar de wind vandaan kwam. Alles is gezandstraald. Al het glas is mat, de verf is weg. Er zitten gaten in de planken van de huizen. Maar ze staan nog wel overeind. De nissen huisjes zijn weg. De moeder van 9 kinderen heeft geen huismeer en komt eten halen en kleren. Dank allen die de kleren heeft gegeven (vorig jaar) We hebben niet veel extra meer. Pannen en keukenspullen komen nu van pas.
We zien op de zee schepen van de marine richting Tacleban varen om de orde te bewaren. Nu is het Holland huis ook een doktors post voor snijwonden geworden. Als de pleisters op zijn wordt van oude t-shirts verband gemaakt.
Zoet water is schaars voor drinkwater. Ik heb olie drums onder de regenpijp gezet voor drinkwater.
De mensen komen eten halen en schuilen voor de regen.
Er is een groot probleem voor de deur. Ze willen allemaal naar binnen. De burgemeester stelt bewaking in. Mannen en jongens moeten naar het schoolgebouw. De ouden in het gemeentehuis en vrouwen en meisjes en kinderen in Holland huis. Het stinkt. Ze hebben geen reserve kleding. De nacht valt en we gaan slapen, wat niet lukt. Kinderen huilen: geen luiers Voor hun die op de grond slapen is de nacht koud. Ik haal onder het dak van ons huis de isolatie platen, daar kunnen ze op slapen. Dat is warm.
De steekjes die ik zet zijn minimaal. De poppetjes schieten niet echt op, misschien dit weekend...
Goh, wat zal jij in je rats hebben gezeten. Gelukkig is je vader en partner goed vanaf gekomen. Ook hem wens ik veel sterkte met de wederopbouw.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Herma
Wat heftig Saskia. Wat voor werk doet je vader normaal daar? In ieder geval voor jullie fijn te weten dat zij ongedeerd zijn.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad wat heftig. Ik wens iedereen veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenjemig, heftig hoor :( sterkte! ik kan me heel goed voorstellen dat je nu niet echt met je hoofd bij steekjes bent...gelukkig is je familie ongedeerd!
BeantwoordenVerwijderenWat zal je vader het moeilijk hebben daar, hij kan natuurlijk lang niet doen wat hij zou willen. Sterkte gewenst.
BeantwoordenVerwijderenWat een aangrijpend verslag is dat.
BeantwoordenVerwijderenOok die beelden die je op t.v. ziet.
Eigenlijk hebben de mensen NU hulp nodig, maar het gaat niet zo snel natuurlijk. Maar gelukkig begint het nu op gang te komen al zal het wel niet overal op tijd aankomen.
Wat heeft je vader een heftig verslag geschreven, heel schrijnend allemaal. Geen wonder dat je hoofd nergens naar staat. Je poppetjes zijn mooi geworden, succes verder.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ineke
Och dat quilten komt wel weer, dit is veel belangrijker. Fijn dat je vader in staat is een steentje bij te dragen in de hulp aan andere mensen.
BeantwoordenVerwijderenWat heftig, gelukkig is je pa in orde. Wat goed van je dat je op afstand zoveel mogelijk probeert te doen
BeantwoordenVerwijderenSnap dat je weinig steekjes kan zetten het is nu een warboel in je hoofd. Wat je wil en kan doen voor je vader en de mensen daar? Sterke en misschien vind je morgen toch even de rust.
BeantwoordenVerwijderenSterkte Saskia
BeantwoordenVerwijderenLeuk blokje.
BeantwoordenVerwijderenWat een ellende hé daar ,als je de beelden ziet.Sterkte.
Als ik dit verhaal lees kan ik mij voorstellen dat je niet zoveel zin hebt om te gaan zitten handwerken.
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou maar ook jou vader heel veel sterkte.
Groeten
Marga
Heel sterkte vvor hen, die het heel moeilijk hebben.
BeantwoordenVerwijderengrtjs Mieke
Sehr süß.
BeantwoordenVerwijderenLiebe Grüße Grit