Stoeien met de machine

Wat leer ik toch veel van het lezen van blogs! Al jaren heb ik een soort van ruzie met mijn naaimachine als het om het inrijgen en afstellen van de draadspanning gaat.
Ik heb al een gezocht naar de gebruiksaanwijzing, maar na ruim 20 jaar, nee zo lang geleden is dat toch nog niet??? die kan ik nergens meer vinden.

Maar nu heb ik een beetje geheimtaal op de machine geschreven, want eindelijk ben ik erachter waarom er soms wel en soms geen lussen aan de onderkant van het lapje blijven hangen. Én weet ik nu ook welke kant ik moet opdraaien voor het gewenste resultaat. De belangrijkste les was nog wel om de boven- en onderdraad van dezelfde klos te houden. Logisch misschien, maar dat deed ik niet altijd.

Gelukkig kan ik nu weer verder met wat gezelliger werk. Al hoewel....is het volgende misschien herkenbaar? Naast het klaarleggen van de lapjes, linialen en snijmat kreeg ook de schildpad nog een kritisch onderzoek...

Alle kleurtjes bij elkaar. Oei, zie ik nu dat er een blauwtje en een groentje zijn omgedraaid?

Een kaarsje voor Carla - TR 6

Elk huis of gezin heeft zijn eigen aardigheden en tradities. In ons huis is een van die "Smit-dingen" het branden van een kaars als iemand ziek is of het moeilijk heeft. Deze dagen brand er een kaars voor een moeder van een goede vriend.

Met gemengde gevoelens maak je dan het blokje met deze naam. Maar misschien had het ook wel zo moeten zijn.
Geen vrolijk taartenverhaal bij 'het kaarsenvlammetje van Clara' deze keer.  Ik houd het vandaag even simpel.

Over graancirkels en bezemstelen

Terwijl de lap over de kleine tafel hangt, kan ik het niet laten om het midden van de hexagonnenquilt alvast te doen. Drie cirkels staan al snel in het graanveld.

Mijn DH bekijkt het van een afstandje allemaal eens kritisch en neemt me vervolgens mee naar de kluswinkel. Dat moet handiger, vindt hij. Dus na een uurtje is mijn vraagteken op het gezicht nog steeds aanwezig en liggen er verschillende latten en stokken in de kamer.

Ik wordt er nog even op de fiets uit gestuurd om speciale knoppen en soort van 'draadenden' (ofzo) te halen en dan staat er dit op tafel:

Dat lijkt toch op dat ding op de handwerkbeurs? Ehhhh...ik heb hem nog niet helemaal...
Dus wordt ik aan het werk gezet achter de naaimachine om die klipjes te maken die je ook maakte voor de sondezakjes. (Hij onthoudt wel veel projecten, die DH van me).
Ja, dat snap ik wel, maar hoezo dan?

Oooh, zo!
De tafel is met een katrol hoger en lager te zetten. Nu de quilt nog wat beter oprollen en ik heb mijn eigen echte heuse quiltframe.

Dank je wel DH! (En de klipjes? die zitten met een punaise vast aan de stokken, zodat de lap niet weg kan rollen. Toch wel handig zo'n praktische techneut in huis)

Langzaam

Langzaam komt ook het einde in zicht van mijn randjeslap. Ik had graag gewild dat de lap met Pasen klaar zou zijn, maar dat gaat me niet lukken. Er zijn gewoon teveel leuke dingen om te doen!

Maar wel een soort van record: drie randjes achter elkaar zonder foutjes. Dan ook maar meteen de volgende twee laten zien:

In de blauwe heb ik me wel een keer verteld en hoewel ik op papier de witte rand eigenlijk gewoon stom vond, is hij in het echt nu een van de leukste.
Er moet nog ongeveer 12 cm gevuld worden. De fietsers vind ik niet zo passen bij mijn lap. Een klein stukje randje per week editie 2015 zal ik daarom gaan gebruiken om de lap op te vullen. Wordt vervolgd.

Niet alleen quilten

Nu ik begonnen ben met de eerste graancirkels in mijn grote hexagonnenveld, zou ik willen dat er meer tijd was voor het naaldwerk. Maar omdat die grote lap lastig mee te nemen is onderweg.. (heb ik nu echt een soort van mister Bean achtig beeld voor me van een quiltframe achterop een auto???)

Eh.. sorry, even afgeleid... terug naar mijn kleine projectjes voor onderweg: de octablom.

De eerste tussenblokjes worden vastgezet aan de witte octablommen. En om het project afwisselend te houden zijn de stofjes uitgezocht voor de blauw/groene vogeltjes.

 En natuurlijk moeten er kleine lapjes geknipt worden voor de sterretjes. Stel je voor dat je zou kunnen afkicken van hexagonnenvormen...

Drie sterretjes af. Nog zeven te gaan.

ABCD12345

Even een kort verhaaltje, of eigenlijk een foto van mijn Sjaantjeslap-tot-nu-toe.
Vier rijtjes van 5 blokjes aan elkaar gemaakt.

Deze keer heb ik de meest rechter-sashing aan één stuk gelaten. Dat komt het geheel er toch wat netter uit te zien.

Rijgen en de eerste steekjes

Nog even een paar foto's van het rijgen van de grote lap: tapen en glad strijken

En de grote lap met mij erop...

En als alles vast en strak zit het eerste steekje:

Een nieuw avontuur is begonnen. Het met de hand doorquilten van een megaproject. En leuk dat ik het vind!
In een mum van tijd zijn de eerste cirkels af:

(De eerste is wel een beetje wokkelig. Die heb ik alweer uitgehaald en opnieuw gedaan. Want wie weet, mag de lap strakjes wel ergens hangen en dan is dat middelste rondje wel precies op kritische neus hoogte. Niet dat ik perfecte steekjes kan maken, maar de tweede keer zag er wel beter uit)

Kerkraam - D5

Meten is weten. Dat geldt bij het quilten, maar ook bij vele andere hobby's. Mijn eerste glas in lood raam dat ik maakte, was een hele rekensom. Het paste allemaal precies.
Ik zal even zoeken naar een foto...

Inderdaad precies, want ook bij een raam heb je "naadtoeslag" nodig om het ook tussen de sponningen vast te kunnen zetten!

Hoe ik nu aan dit verhaaltje kom? Het begon met een nieuwe snijmat, mes en lapje...

En puzzelend probeer ik zoveel mogelijk hele poesjes in het midden te krijgen. En al passend en metend ook in de hoekjes.

En ook dat lukt me aardig. Alleen een timmermansoog ziet dat ik een beetje te fanatiek met mijn nieuwe mes aan het snijden ben geweest. Geen vierkant, maar een rechthoekig raam krijgt mijn Sjaan. Ook hier aan één kant de naadtoeslag weggesneden...

Men zegt wel eens dat alleen een ezel.... Zou ik daarom Sask-IA heten?

Een opgeruimd begin

Tafel aan de kant en de vloer extra stofzuigen. Een lenteschoonmaak? Nee, dit is leuke voorpret voor een mooi project. Zie je het al op de bank liggen?

Even mijn schatten uitstallen: gescoord op de handwerkbeurs in Zwolle. Ik zou eerst niet gaan, maar toch zijn mijn HB en ik even op en neer geweest om bij Elly Prins een lapje uit te zoeken.

Ja, natuurlijk ook de vulling (katoen, met eucalyptus en iets biologisch ofzo). Lekker dun. En twee klosjes verlopend garen.
Nee, een goedkope hobby is het niet, alhoewel...als ik bedenk hoe vaak ik geen gebruik heb gemaakt van een sportschoolabonnement twee jaar geleden, valt het best mee.

Dan het lapje (ongeveer 3 x 3 meter) strijken. Dat is niet heel erg nodig, maar het aait zo lekker..
De hexagonnen hoeven niet gestreken. Die krijgen nog wel een laatste controle:

Want hier en daar floepen er toch nog een paar kartonnetjes uit. Oeps, bijna vergeten! De achterkant vind ik ook zo mooi.

Zou dit dan de laatste zijn? Vast niet, want tussen die 14.507 lapjes stof, zal er vast nog wel eentje straks voelbaar zijn. De rand laat ik nog wel even vastzitten met tape.

En dan mogen de lappen op de grond. En kan het grondkruipen beginnen.

Welk stofje? Even het randje bekijken. Het is een moda-lapje geworden.

Het rijgen kan beginnen!

Door het oog van de naald - C5

Wat moest ik tijdens het maken van dit blokje veel aan mijn paps denken. Hij zat vorig jaar in het oog van de cycloon Jolanda op de Filipijnen. En ook dit jaar is het eiland weer getroffen door de nodige stormen. In maart gaan we weer lakens en beddengoed verzamelen om op te sturen. Lakens zijn te gebruiken als gordijn, kleed, beddengoed en afscheidingsmuur.

Voor dit blokje is ook een 'gewoon' laken gebruikt. En een heel oud feedsackstofje. C5 is best een bewerkelijk blokje.

Blokjes in het midden doorstikken en snijden.

Dan molentjes maken en zorgen dat de middenpuntjes goed uitkomen.

Het appliceerwerk voorbereiden. Drie lagen stof in totaal. Na de cirkel eerst maar een stukje achterkant wegknippen, dan staat het rondje niet zo bol.

En dan nog een keertje appliceren. Van dichtbij is het net een bloemetje. Nog maar een keertje platstrijken en wegknippen. Feedsackstof is toch wat dikker dan een modern moda-lapje.

Een blokje, dat niet binnen een uurtje gemaakt is. Er moet ook best veel weggeknipt worden.
Van mijn paps komt het bericht dat alles goed gaat, aan de andere kant van de wereld. Gelukkig maar.

Het einde komt in zicht

En weer twee randjes af. Het stukje onbewerkt linnen wordt nu zichtbaar kleiner.

Omdat ik niet wil eindigen met de fietsjes of een tekst heb ik nog een extra stukje over straks. Ik ga daarom een klein stukje door met het 2015 project. Dat zijn misschien saaie randjes met maar één kleur, maar het past wel in het grote geheel van mijn lap.

Daarna houdt ik het kruissteekjesborduren wel weer even voor gezien. Ik merk dat nu de 16000-lap-die-in-werkelijkheid-veel-minder-hexjes-telt af is en nu bij dit project ook het einde nadert, ik toch weer ga scrollen en bloghop en verdacht veel google-afbeeldingen af struin. Ik voel een nieuw project opborrelen, oude liefdes opfleuren...

Nu nog dat ene boek vinden. Het boek met het patroon van die andere Sjaan.... Geen hexagonnetjes, maar wel veel diamantjes/ruitjes.....Ik droom nog even verder. Zal ik wel..zal ik niet....of toch....of nog even wachten....maar dan....en.....of.....zucht.....

Benningtons monumenten - TR4

In Bennington hangt het originele Jane Stickle werkstuk. Hier is een plaatje van het museum:

Het puntje is echter niet genoemd naar het museum (denk ik).

Nog even verder bladerend op het wereld wijde net kom ik erachter dat er een oorlogsmonument staat in Bennington ter herinnering aan de onafhankelijkheidsoorlog. Het is een obelisk. Na 61 meter de hoogte in heb je bij mooi weer een uitzicht tot NewYork, Vermont of Massachussets.

In deze oorlog is ook de originele quilt gemaakt. ( Bedankt Ieke: de onafhankelijksheidsoorlog was in 1775-1783, de burgeroorlog (Civil War) in 1861-1865.)  Weer wat geleerd.

Als de kat van huis is..

dansen de muizen op tafel? Mmmm, dit muisje mag dan wel op tafel verschijnen, veel komt er niet uit mijn handen deze keer.

Twee kransjes heb ik om te laten zien. Voor de rest heb ik met stofjes gespeeld. Neerleggen, herleggen, schuiven en weer opnieuw... Het maakt eigenlijk niet uit waar de puntjes of blokjes komen.

Maar zo gaat het er ongeveer uit komen te zien. En de B is toevallig gepakt. Het hele alfabet moet er uiteindelijk tussen. Zal dan (over twee jaar ofzo) echt de bodem van mijn groen/blauwe doos te zien zijn? Haha, hoor ik achter me. (Ik heb weer een meelezer...) "Geloof je het zelf?" Nou ja, ietsje minder vol dan..dat zal toch wel lukken. Toch?

Af en toe een steekje

Zo af en toe een borduursteekje tussendoor. Dat gaat niet hard, want ik merk dat het licht 's avonds niet echt fijn is om te borduren.
Deze randjes duurden dus best lang voordat ze af waren.

De foto is ook een beetje donker. En hoewel ik mezelf geen druk wil opleggen,wil ik dit project toch wel voor eind maart af hebben. Dan is het alweer Pasen en kan er op witte donderdag een mooi kleedje op tafel.

Zo gepiept

Vogeltjes. Dat is de volgende stap in de octablom-quilt. En voor het rode exemplaar is dat zo gepiept: (Ja, plakvlies)

Nu nog even wat kraaltjes lenen bij dochterlief voor de oogjes en dan stofjes uitzoeken voor de groene appliceer-birds. In dat stofjes uitzoeken ben ik niet zo goed, merk ik. Dat gaat het snijden een stuk sneller. Voor ik het weet ligt er een stapeltje rode en groene blokjes voor mijn neus.

De wiebertjes is een verhaal apart. Die kan ik zo een-twee-drie niet vinden op het wereldwijdenet.
Een 2-inch-8-point-star moet het zijn. Gelukkig is mijn HB erg handig met de computer en heb ik (na ruim twee uur surfen en klikken) binnen tien minuten een documentje met allemaal precies passende puntjes.

De laatste restjes stof van de Reiko poppetjes zijn nu ook opgebruikt!