Justins Komeet - G8

Nog een weekendsterretje af. Het geel ligt tussen geel en limegroen in en is een origineel feedsackstofje.

Dat met de hand patchen gaat me steeds beter liggen. Ik heb nog een paar blokjes klaarliggen, die ik voor de zomervakantie had voorgeprepareerd. De naaimachine blijft voor dit project dus nog even in de kast staan.

Een sneeuwkristal in de zomer - D11

Voor sneeuwkristallen is het nog veel te vroeg, daarom is er voor dit kristal vrolijke zomerkleuren gekozen. (En natuurlijk omdat het in mijn schema zo stond...) Het sneeuwkristal is met de hand gepatched. De twee spelden houden het achterkantje vast, zodat dat niet wegraakt of per ongeluk verknipt wordt voor een ander projectje.

 Ik vond het een ontspannend blokje om te maken.

Mijn nieuwe randje van de week

En dan is opeens het middenstuk klaar. Een beetje beduusd sta ik ernaar te kijken. Wat een lap is het toch.

Op naar de volgende fase: Omzomen van de randen.

En dan ligt toch weer de kamer vol met kartonnetjes en tape. Die mogen er niet in blijven zitten.
Ik heb me er voor het eerst ook even ingerold. Het is een lichte deken, ondanks de grootte. Een ideale lap voor op bed van de zomer in de periode dat het dekbed te warm is en een laken te koud.

Met passen en meten.

Deze keer niet veel steekjes gezet. Wel veel lapjes geaaid en gesorteerd en weggelegd en toch maar weer teruggepakt.

Want welke lapjes mogen in het volgende diagonale rijtje en welke plaatjes komen erbij? En terwijl ik een beetje verder kan gaan met rood, doe ik hetzelfde ook met groen.

Heb ik genoeg blokkenvoorraad voor onderweg? Dan gaat alles in een blikje of tasje en wordt er een begin gemaakt met de volgende borduurletter.

Nu er zoveel steekjes gezet worden in de 16000 gaat dit project niet snel. Zo af en toe een steekje voor onderweg.

En nog meer steekjes..

Het gevoel van de eindspurt die gemaakt werd bij de laatste hexagonnen is weer helemaal terug. En nog steeds maak ik elk steekje met plezier. Met het thuisfront is afgesproken dat ook al mag ik (nou ja, de lap) hangen in Maastricht, het nog steeds geen aangenomen werk is. Lukt het niet om de lap helemaal doorgestikt te krijgen trek ik me terug uit de tentoonstelling.

Voorlopig zit ik ruim op schema. De harten in de hoeken zijn af en ook het middenstuk vordert gestaag. Af en toe hang ik ondersteboven om de onderkant te inspecteren.

Zit alles nog recht? Geen vervelende bobbels? Even een stukje verder uitrollen en het volgende stukje mag weer.

Lijn na lijn komt tevoorschijn. Het is een simpel patroon, net als het origineel en pas prima bij de voorkant. Het voor en achterkant zijn in evenwicht. Een ingewikkelder quiltpatroon zou de eenvoud van de voorkant teniet doen, denk ik.

En elk hexje komt nogmaals voorbij. En met (bijna) elk hexje weet ik weet waar het lapje vandaan komt. Restjes, gekocht, geruild en gekregen. Elk steekje is genieten op dit moment.

steekjes steekjes steekjes

Soms worden er zoveel steekjes gezet dat je bijna geen tijd meer over houd om er een verhaaltje om te verzinnen. Maar eerst: lieve lezers, dank jullie wel voor de reacties op de vorige blog. Ik vind het zo leuk om de deken aan jullie te kunnen laten zien! Voordat het zover is worden er nog steeds vele steekjes gezet.

Rechte steekjes aan de goede kant, om zeker te weten dat de lijnen recht lopen...

Steekjes van speldenkop naar speldenkop om netjes op de lijn te blijven...

Kromme steeklijntjes met steekjes zodat het een hart wordt...

Toch de voorkant nog even extra checken , of alles nog recht en strak eruit komt te zien...

En dan weer de volgende lijn uitmeten. 1 1/2 inch afstand is ongeveer een duimsmaat in de tijd van het origineel...

En steekje na steekje komt het patroon tevoorschijn...

Om s'avonds laat de laatste foto te maken voor deze keer. Morgen de lap een stukje verder rollen en dan gaat het steekjes verhaal weer verder...