Een kwartiertje

of twee, drie verder....Tjonge wat gaat de tijd toch snel als je even lekker bezig bent. Zo ben je nog een blokje in elkaar aan het zetten met een rood hart en even later zit het alweer aan elkaar als de derde kwart:

Zelfs het rottige hoekje is plat genoeg, zonder rare plooitjes. Ik weet wel op een rennend paard zie je het niet, maar deze quilt vraagt, schreeuwt gewoon om nette strakke hoeken. Een uitdaging voor tante Sas, die met alle projecten hiervoor (h)eerlijk sjoemelde en als er niemand in de nabije omgeving je hobby deelt, ben je al snel heel erg knap.

Toch moet ik eerlijk toegeven, dat dit voor mij wel een huzarenstukje (=geduldklusje)  is. Ik houd het vol om tot nu toe alle verkeerd scheve naadjes toch los te maken en het opnieuw te doen. In plaats van stiekum laten zitten. Bij deze quilt wordt er niet vals gespeeld!