En nee, ook de quiltmania op de hoek moet nog even wachten. Want het werkje wat ik al een paar dagen voor me uitschuif is het in elkaar zetten van de lastige stukken van de lensquilt. Ik mag van mezelf pas verder als deze kleine stukken aan de rand vastzitten. Het is een klusje vanniks, maar je kunt er zo tegen opzien. Achteraf blijkt dat het dan reuze meevalt.
Na een uurtje puzzelen is het al klaar:
Nog acht blokken en dan is ook dit bolletje klaar om verder te verwerken.
Heerlijk als je dan toch dat klusje klaar hebt, waar je eerst tegenop zag. Het gaat nu ineens hard met je tweede lensquilt. Fijne dag nog verder, Joke
BeantwoordenVerwijderenGek he soms kun je toch zo tegen klusjes opzien. Maar het is je weer mooi gelukt.
BeantwoordenVerwijderentoch een mooie vordering gemaakt dus. En een mooi resultaat.
BeantwoordenVerwijderenWat doen wij ons zelf aan met al dat moois waar we steeds weer aan beginnen en verplichten om al het oude eerst af te maken.
BeantwoordenVerwijderenToch is dat denk ik de beste manier want van een kast vol half werk wordt je ook niet vrolijk.
Ik blijf hem leuk vinden.
Groeten
Marga
wat een word hij mooi ik vind het knap hoor
BeantwoordenVerwijderenLiefs Nellie
Echt een gepuzzel!
BeantwoordenVerwijderen